2024-01
Mijn laatste bijdrage voor mijn blogs op de website is alweer een aantal maanden geleden.
Is er dan niets meldingswaardig geweest?
Jazeker wel maar het schrijven is er gewoon niet van gekomen.
Zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik vorig jaar mijn D rijbewijs gehaald.
Op 2 oktober ben ik met het rijden op de touringcar begonnen. Een nieuwe hobby, maar dan wel een betaalde.
Als je met een bus met 63 personen of met 90 personen in een dubbeldekker over de wegen rijdt heb je een behoorlijke verantwoordelijkheid op gebied van veiligheid. En ik kan u melden dat ik in de paar maanden dat ik wat ritten gemaakt heb, veel dingen heb gezien van medeweggebruikers waar je niet blij van wordt. Natuurlijk begrijp ik best dat een automobilist die op de autosnelweg rijdt het lastig vindt om achter een touringcar te rijden, ook al rijden die 100 km per uur en deze graag voorbij wil. Maar dan is het wel prettig dat die bij het inhalen er niet kort voorlangs schieten, omdat dan de automatische rem die sommige nieuwere touringcars hebben plots in werking gaan. Dit is voor de chauffeurs en de passagiers niet zo prettig. Of in de binnenstad op een kruispunt te ver over de streep staan bij een verkeerslicht en daardoor de draaicirkel van de bus de auto dreigt te raken. Zo maar twee dingen die je regelmatig tegenkomt. De dagen voor de chauffeurs zijn best lang. De ritten zijn overdag maar ook soms in de nacht. Dit allemaal om mensen naar een voetbalwedstrijd te brengen of schoolkinderen naar een museum ergens in Nederland. Schoolkinderen naar de sporthal brengen voor het uurtje gym of kinderen van school halen die weer naar het opvangcentrum gaan, militairen naar een week oefening op de hei weer netjes naar de kazerne brengen. Zomaar een greep uit een aantal van mijn ritten. Maar het is zo leuk om dit te mogen doen en vooral leuk zoveel verschillende mensen te ontmoeten.
Wat mij wel opvalt is dat de CAO voor de chauffeurs geen luxe CAO is. Mocht je dit vergelijken met andere beroepen in de vervoersector zoals op de trein, boot of vliegtuig. Hier zouden de onderhandelingen tussen werkgevers en werknemersorganisaties de komende tijd wel eens wat kunnen verbeteren. Maar zoals gezegd voor mij is het een betaalde hobby, maar voor collega’s die het als beroep hebben is het veel overuren maken om elke maand een redelijk salaris te krijgen.
In de afgelopen periode heb ik natuurlijk ook wel mijn oude werkzaamheden gevolgd.
Zo ben ik bij het afscheid geweest van de burgemeester van Brummen Alex van Hedel. Hij was een ‘klasgenoot’ van de beginnende burgemeesters die in 2012 de training hebben gevolgd. Hij gaat nu genieten van zijn vroegpensioen. Als oud-collega’s hebben we met elkaar nog regelmatig contact.
Met veel interesse heb ik de situatie ronde de kabinetsformatie gevolgd en volg ik die nog steeds. De afstand tussen de burgers en de politieke ambtsdragers in het Haagse is groot. In de campagnetijd werd dit ook best wel genoemd door de kandidaat-Kamerleden. Nu ze gekozen zijn lijkt het dat ze dat alweer vergeten zijn. Want het gekrakeel in de debatten gaat weer op de oude voet verder. En de moties en amendementen vliegen je om de oren. Voor mij blijft de lokale politiek veel dichter staan bij de inwoners. Hoewel ik lokaal in Arnhem onlangs een raadsvergadering bezocht wat een lange zit was. Er op sommige momenten een mooie discussie plaats vond maar waar ook sommige raadsleden te veel een ‘one man show’ geven en hierdoor niets bijdragen aan de inhoudelijk belangrijke zaken voor de stad. Het kriebelde best wel weer om daar te zitten. Maar het is goed dat de jongere inwoners van de stad dit oppakken en bijdragen aan het stadsbestuur. Wel mooi om te zien dat de gemiddelde leeftijd van de Raadsleden in Arnhem een goede afspiegeling lijkt van de bevolking. Kortom ik heb me de afgelopen maanden niet verveeld en zal proberen in de komende maanden weer wat vaker tijd te vinden voor mijn blogs.
2023 10
Toet, toet, het busje komt zo. Ja want de maand oktober is de start van een nieuwe uitdaging. Het vervoeren van mensen per touringcar. Maandag 2 oktober ben ik dan begonnen in mijn eerste week op de bus. Samen met een andere nieuwe collega zijn we deze week met een ervaren bestuurder aan de slag gegaan. En wat was het leuk, inspannend maar vooral leerzaam. De rijlessen waren inspannend maar het rijden van een 14 meter lange bus door Amsterdam is toch nog wat anders. Maar nadat we deze week verschillende groepen mensen mochten transporteren heb ik wel het gevoel gekregen een goede keus gemaakt te hebben. Op oproepbasis een aantal dagen per maand de bus rijden geeft weer een mooie invulling van de dagen. Inmiddels heb ik mijn eerste solo ritten achter de rug. In november gaan we weer meer ritten verzorgen. Oktober was ook nog even lekker 10 dagen naar Spanje gaan. Met golfvrienden samen genieten van het golfspel en natuurlijk de zon, zee en steden trips. En genoten heb we ook al was het weer iets minder dan we hadden gehoopt.
2023 09
In mijn vorige bijdrage heb ik gemeld dat ik via de cardioloog een bezoek mocht brengen aan het ziekenhuis om de staat van mijn kransslagaderen te laten beoordelen. Dit werd gedaan in Nijmegen bij het Radboud ziekenhuis. Een hele ervaring om dit eens mee te maken. De dag opname begon al vroeg met om 8.00 uur aanwezig zijn. Hier werd ik keurig ontvangen en kon plaats nemen in een comfortabele stoel. En de eerste onderzoekjes van bloedrukmeten etc. werden gedaan. Tegen 10.00 uur werd ik naar de operatiekamer gebracht waar een aantal heren klaar stonden om via een slagaarder in mijn pols toegang te krijgen tot de kransslagaderen rondom mijn hart. Mooi om te zien hoe deze techniek ontwikkeld is. Nog mooier was de boodschap dat mijn kransslagaderen voor mijn leeftijd in een prima staat verkeren en er geen enkel defect gezien is. Diezelfde week opnieuw een gesprek met de cardioloog gehad en we gaan eerst maar eens zorgen dat de bloeddruk stabiel lager wordt. Dit gaat gebeuren door de medicatie goed af te stemmen. We wachten dus maar af hoe dit gaat werken.
Deze maand ben ik ook gestopt als lid van de Raad van Toezicht van Stimuland. Na eerst bestuurslid geweest te zijn van deze stichting, die veel werk verzet om het landelijkgebied leefbaar te houden, werd de structuur van de stichting gewijzigd en de directeur werd directeur- bestuurder en het bestuur werd een Raad van Toezicht. Samen kwamen we een aantal maanden terug tot de conclusie dat de organisatie er goed voorstaat en wij als Raad ons werk erop hadden zitten en het goed zou zijn als er een nieuwe Raad van Toezicht geformeerd gaat worden. Dit proces heeft wel een klein jaar geduurd maar is nu dan afgerond. Ik kijk terug op een mooie periode waarin ik samen met twee andere leden een bijdrage heb kunnen leveren een deze mooie Stichting Stimuland.
2023 08
De rijlessen zijn deze maand afgesloten met de laatste examens. Het was een hele klus om de bus goed onder controle te houden maar de examens zijn allemaal in een keer goed afgesloten. Hier ben ik ook blij mee omdat we nu kunnen gaan rijden. Dit gaan we doen bij Betuwe Express als een soort oproepkracht. Een manier waar mijn agenda bepalend is wanneer ik ga rijden. Hier ga ik de maand september echt mee beginnen. Ben natuurlijk erg benieuwd hoe mij dit gaat bevallen maar ik heb er in ieder geval veel zin in. Om buschauffeur te worden moet je ook een ARBO-keuring ondergaan. En dat heb ik natuurlijk ook gedaan. Mijn hartafwijking kwam weer boven tafel. Ik weet al sinds eind 1990 dat ik die heb. De Arbo Arts vond het toch goed om opnieuw een cardioloog ernaar te laten kijken. Dus via de huisarts een bezoek gebracht aan de cardioloog. De vraag kwam waarom er nooit iets gedaan is aan mijn hoge bloeddruk. Dus voor het eerst wat pilletjes die mijn bloeddruk omlaag gaat brengen. Daarnaast een aanmelding gedaan voor een hartkatheterisatie om te kijken of mijn kransslagaders op het hart nog goed functioneren. Kijken wat de uitkomst hiervan zal zijn. Zie het vol vertrouwen tegemoet heb immers geen klachten die ergens anders op wijzen.
2023 07
De maand juli is voorbij gevlogen. Een maand waar de Nijmeegse vierdaagse was waar ik aan heb meegdaan. Nummer 29 dit jaar. Samen met mijn broer Jos en een oud-collega van hem hebben we de 30 kilometer gewandeld. Van trainen was weinig gekomen maar ik heb toch prima gelopen. Dit jaar, in tegenstelling tot vorig jaar, vier dagen. Vorig jaar werd dag een gecanceld door de organisatie vanwege de hoge temperaturen. Maar we mochten nu genieten van prima weersomstandigheden. Het wandelen ging goed en de gezelligheid was er ook weer. Dus volgend jaar als het lukt gaan we weer. De maand werd verder ingevuld met regelmatig rijles op de bus en met vrijwilligerswerk bij het werfpaviljoen in Arnhem. Daarnaast ben ik ook regelmatig bezig met werkzaamheden in ons appartement gebouw. Als bestuurslid van de Vve met technische zaken in portefeuille komen er genoeg vragen en acties op tafel. Maar dat doen we met plezier om elkaar te helpen.
2023 06. Een start, uitdaging en afscheid.
De maand juni is bijna voorbij. Een maand die voor mij in het teken stond van vrijwilligerswerk, rijles en afscheid nemen. Om het laatste te beginnen ben ik in deze maand gestopt als voorzitter van het Chevallierfonds in Ermelo. ( www.chevallierfonds.nl ) Dit fonds ondersteunt personen die bij GGZ Centraal of Kwintes client zijn en financiële ondersteuning nodig hebben om maatschappelijk weer actief te worden.
In de afgelopen acht jaren ben ik voorzitter geweest van het bestuur. Een mooie periode die mij veel inzicht gegeven heeft in de problematiek waarvoor mensen komen te staan die, na een periode van verblijf in of ambulante hulp van een GGZ-instelling hebben ontvangen, weer zelfstandig in onze maatschappij willen gaan functioneren. Dan is het mooi dat je door een kleine financiële bijdrage deze mensen kunt helpen. Ook mocht ik deze maand aanwezig zijn bij het afscheid van Kolonel H.J. de Jong die de afgelopen jaren het commando had van de Koninklijke Militaire School in Ermelo. Bij zijn komst mocht ik de gemeente vertegenwoordigen en nu als ambteloos burger is het fijn om bij zijn afscheid aanwezig te mogen zijn. Want in de bijna 9 jaar in Ermelo heb ik heel wat keren de kazernes bezocht bij commandowisselingen, Passing Out (diploma /certificaat uitreikingen) of herdenkingen. Een mooi moment om ook deze periode af te sluiten.
Deze maand heb ik de eerste 10 uur rijlessen met de bus gehad. Een mooie ervaring om met een groot voertuig over de weg te rijden en te ervaren hoe andere weggebruikers reageren op een bus. Het is natuurlijk wennen en ik realiseer mij dat het rijden met een bus waar de wielassen een aantal meters voorbij de voor en achter kant van de bus zitten andere stuurmanskunsten vraagt. Maar het gaat best goed al zeg ik het met de nodige bescheidenheid. Nu even een paar weken vrij van de les maar half juli gaan we weer verder. En hopen dat we straks kunnen zeggen dat ook de praktijk met een goed resultaat wordt afgesloten.
Vrijwilligerswerk in het paviljoen van de stadsblokkenwerf heeft in deze maand veel tijd gekost. Naast de dagdelen werken doe ik ook mede de inkoop en zorg ik dat er voldoende vrijwilligers beschikbaar zijn om het paviljoen open te kunnen laten gaan. Hierdoor ben ik bijna dagelijks wel wat tijd kwijt van soms enkele minuten tot enkele uren om het te regelen. Misschien is het wel te veel als je dit als vrijwilliger doet maar het is natuurlijk ook allemaal nieuw en wennen. Ik merk dat ik al wat meer structuur krijg en op juiste momenten het een en ander kan regelen. Het is vooral mooi en dankbaar om te zien dat steeds meer mensen door krijgen hoe geweldig deze locatie is om te genieten van een hapje of drankje. Hierdoor willen ook steeds meer mensen reserveren maar gezien de kleine omvang van de locatie (ca 10 tafeltjes) is dat niet mogelijk. Daarnaast zijn niet alle vrijwilligers instaat om veel gasten tegelijk te helpen en te voorzien van een drankje of hapje. Allemaal uitdagingen om toch een maximale dienstverlening te organiseren en daarmee geld te verdienen voor onze mooie Stadsblokkenwerf.
2023-04 05
April en Mei maar in een keer.
Het is er niet van gekomen om in mei een stukje te schrijven voor mijn website. En de oorzaak was gewoon even te druk met al mijn vrijwilligerswerk en andere taken. Naast pogingen om een nieuwe uitdaging te vinden die bij mij past doe ik dus ook vrijwilligerswerk. Leuk om te doen en een mooie zingeving. De vele brieven en gesprekken die ik in de afgelopen, inmiddels jaren, heb mogen schrijven en voeren brachten nog geen succes voor de nieuwe uitdaging.
Ik merk dat mijn leeftijd 62 jaar, man, wit zijn en mijn oude baan als burgemeester allemaal nadelen zijn. Bij de terugkoppelingen na gesprekken was het altijd prima kerel met veel ervaring maar misschien wel te sterk voor de functie en je tegen kandidaat past daardoor beter. Maar ook een terugkoppeling van een vooraanstaand bemiddelingsbureau; een ervaren bestuurder maar gezien zijn leeftijd en vorige baan lijkt hij ons minder geschikt want wie zit er nu te wachten op een man van 62 die burgemeester is geweest? Kortom veel teleurstellingen. Best wennen maar we blijven positief en gaan ook maar eens anders denken. Want ik wil beslist nog wat gaan doen. Dus ben ik maar eens gaan nadenken wat dan wel. In een gesprek met een oud-collega die met pensioen is gegaan hoorde ik dat hij zo nu en dan op de touringcar is gaan rijden. En dat heeft mijn doen denken van is dit ook iets voor mij. Er worden veel buschauffeurs gevraagd bij verschillende bedrijven. Maar dan is een D rijbewijs incl. Code 45 wel noodzakelijk. Dus heb ik maar eens informatie gezocht bij een rijschool en een proefrit gemaakt. En dat was leuk en ging mij verrassend goed af. Geen ongeluk, geen paaltjes geraakt en geen ingrepen van de instructeur.
Nu zie je bij veel bedrijven het aanbod om te komen en daar het rijbewijs te halen. Dit lijkt mooi maar in de klein letters staat dan wel dat je je verbindt aan dit bedrijf of dat de opleiding via het salaris terugbetaald moet gaan worden. Natuurlijk een begrijpelijke regeling vanuit het bedrijf gezien. Maar wat niet bij mij past. Dus ik ben maar zelf gaan kijken om het D rijbewijs te gaan halen. Inmiddels heb ik de drie theorieboeken doorgenomen en de toets gebieden; Verkeersregels en verkeersborden; techniek en bus personenvervoer doorgenomen en de CBR-examens gedaan. Allemaal met een positief resultaat. Nu kan ik beginnen aan de praktijklessen. Als ik het goed heb begrepen moet ik drie toets momenten met positief resultaat afronden. Daar gaan we dan de komende weken maar lekker aan werken. En als ik het gehaald heb dan zoek ik een leuke onderneming om gasten voor hen te vervoeren van plaats naar plaats.
Maar zoals ik in het begin aangaf ben ik ook druk met vrijwilligerswerk. Dat bestaat uit een aantal bestuurlijke taken die ik al een aantal jaren doe. Maar ook mag in voor CDA Academie trainingen verzorgen voor fracties. Mijn ervaringen kan ik hier dan mooi inzetten om de fracties te helpen met hun raadswerk. Sinds het vorige jaar werk ik ook op het paviljoen van stadsblokkenwerf in Arnhem. Op de website www.stadsblokkenwerf.nlkunt u vinden wat er zoal gedaan wordt. Ik ben daar actief samen met Carla als coördinator voor het horeca paviljoen. Naast inkoop, planning en andere zaken die geregeld moeten worden doe ik ook keukenwerkzaamheden, bediening en natuurlijk ook de afwas. Kortom alles wat gedaan moet worden pakken we met een groep vrijwilligers aan. Leuk om te doen op deze mooie plek in Arnhem. Op de donderdag en zondag ben ik vaak actief in het paviljoen naast de coördinatietaken die ik dan op de andere dagen doe. Ondanks dat het vrijwillig is lijkt het soms op echt werk. En blijf ik dan na dit alles nog zoeken naar die uitdaging waar mijn bestuurlijke ervaring gebruikt kan worden. Zeker wel maar gezien de vele reacties is die speld niet snel te vinden in de hooiberg maar we blijven altijd positief.
2023-03
Verkiezingen.
Op 15 maart zijn er in Nederland twee verkiezingen. Voor de provincies en de waterschappen.
We hebben 12 provincies in Nederland en de inwoners van elke provincie kiezen hun vertegenwoordigers. Voor de waterschappen kunnen de inwoners die wonen in het verzorgingsgebied van de waterschappen het algemeen bestuur kiezen. In Nederland hebben we 21 waterschappen. In Gelderland de provincie waar ik bij hoor hebben we 3 waterschappen. Het waterschap Rivierenland, Vallei en Veluwe en Rijn en IJssel. Voor waterschap Rijn en IJssel ben ik kandidaat geworden voor het algemeen bestuur. Een mooie uitdaging om daaraan mee te doen. Maar de 6e plek op de kandidatenlijst is geen garantie dat ik ook gekozen word. De campagne is de afgelopen periode geweest en het is afwachten wat de kiezers gaan doen. Jammer is wel dat de thema’s van de waterschappen in de media weinig tot geen aandacht gekregen hebben. De media was vooral bezig met de landelijke politieke leiders van de verschillende partijen. En zoals het dan gaat worden er alleen thema’s behandeld die landelijk spelen en daarbij wordt veelal niet gesproken over de thema’s die voor de waterschappen en provincies van belang zijn. En natuurlijk weet ik dat de Eerste Kamer gekozen wordt door de Statenleden in de provincies. Maar waar de burgers directe invloed op kunnen uitoefenen, door die personen te kiezen in de waterschapsbesturen en de Provinciale staten, wordt door deze manier van campagnevoeren volstrekt onduidelijk. Het zou goed zijn om na te denken om de keuze van de Eerste Kamer leden op een andere manier te doen. Immers gemeenteraadsleden hebben ook een zelfstandige verkiezing waar geen koppeling is aan een landelijke 1e of 2e Kamer.
Voor mij was het voeren van een campagne weer even wennen. De laatste verkiezing waar ik campagne heb gevoerd was die van 2009. Maar wat mij vooral goed deed was de eenheid van de groep CDA- kandidaten die samen ervoor gegaan zijn. Met maken van foto’s voor de posters, teksten voor de flyers bedenken, maken van filmpjes voor de sociale media. En het bijwonen van debatten op veel verschillende plaatsen.
Of ik zoveel voorkeurstemmen mag krijgen om direct gekozen te worden is afwachten maar ik hoop dat mijn partij een mooi resultaat mag halen. Ondanks dat we helaas een ongunstige prognose hebben. Maar die peilingbureaus zitten er vaak naast. Het is dus afwachten wat het gaat worden.
2023-02 Het onbekende is wel erg mooi.
De maand januari is alweer ten einde en in deze maand zijn er weer de nodige dingen gebeurd. Zo was de vaandeldrager in Arnhem. En ja ik ben er even wezen kijken. Prachtig is het woord wat ik hierover kan zeggen. Een schilderij zo oud en nog zo mooi. Er werd op een mooie manier uitleg gegeven over het schilderij en de rol van de vaandeldrager in het beschermen van de stad. Mooi om zo even een kijkje te kunnen nemen in het verleden van onze meester schilder Rembrandt Van Rijn.
Een foto van het schilderij tref je aan in mijn foto galerij 2023.
Een tweede verwondering was vanaf het Natuurobservatiepost Vragenderveen. Het is onderdeel van het Korenburgerveen wat vanaf hier van grote hoogte te bewonderen is. Dit stuk veengebied wordt hier onderhouden door Marke Vragende Veen. In 1956 werd door een aantal lokale boeren deze Marke opgericht met als doel dit veen te beschermen. Dit doen ze nog steeds door het veen te onderhouden. Vanaf de toren een prachtig uitzicht over het veen met natuurlijk uitleg over het gebeid en wat het gebied ook in de 2ewereldoorlog heeft betekend voor de onderduikers. Ik was er voor de eerste keer maar ga er zeker nog eens wandelen. Hiervan treft u ook een foto aan op mijn site.
In januari ben ik ook bezig geweest met de kandidatuur voor het waterschap Rijn en IJssel. Met mijn bestuurlijk ervaring en kennis van het gebied verwacht ik in het algemeen bestuur van het waterschap een bijdrage te kunnen leveren. In de komende blogs ga ik daar zeker meer over vertellen.
2023-01
En dan is het alweer 2023.
In de eerste week van het nieuwe jaar schrijf ik deze bijdrage voor mijn website. Als u een bezoeker bent van mijn website dan heeft u gemerkt dat de bijdragen in 2022 niet zo groot zijn geweest.
Van af 1990 tot december 2020 ben ik bestuurlijk actief geweest binnen de lokale overheid. Als raadslid, wethouder en burgemeester. In die tijd vond ik het mooi om te vertellen wat mijn inzet was en wat mijn werkzaamheden waren.
In de afgelopen periode heb ik veel vrijwilligers werk gedaan. Met veel plezier en ik ga daar ook de komende periode mee verder zolang dit kan. Maar ik verwacht ook in de komende periode weer een nieuwe uitdaging te vinden waar ik mijn kennis en ervaring profesioneel voor kan gebruiken. Maar ik merk dat het zijn van man met een leeftijd van 61 jaar geen voordeel is als je reageert op functies waar je kennis en inzet van belang voor kan zijn. Toch blijven we positief en gaan we ervan uit dat 2023 wat moois gaat brengen.
Op de pagina met foto’s van 2022 heb ik nog een aanvulling gedaan van de vakantie afgelopen jaar op curaçao. Twee weken genieten met vrienden van de zon, het land (bijzonder groen dit jaar door de regen) en natuurlijk mijn hobby het spel Golf.
In 2023 hoop ik weer wat meer bijdragen te plaatsen op de website. Mocht het geen nieuwe werkzame uitdaging zijn dan zeker wel van mijn vrijwilligers functies. Want daar is nu nog wel tijd voor.
2022-03
Een nieuw jaar.
Mijn eerste bijdrage voor de website plaats ik begin maart. Alweer twee maanden van het jaar 2022 zijn voorbij gevlogen.
Maar wat is er veel gebeurd in onze wereld. Een pandemie die veel sporen nalaat maar gelukkig wat meer onder controle is doordat de huidige virusvariant minder gevaarlijk is voor ons mensen .Maar wel veel besmettelijker is waardoor veel mensen corona krijgen. De maatschappij kan weer meer open gaan. Dus winkelen zonder mondkapje en 1,5 meter, naar de schouwburg of bioscoop, lekker op het terras zitten of in een restaurant jezelf heerlijk laten verwennen. Allemaal leuke vooruitzichten.
In de laatste maanden ben ik als trainer actief geweest om kandidaat raadsleden van het CDA te scholen. Voor mij was het weer een stap die, vanuit mijn huidige situatie, helpt met nieuwe energie de draad op te pakken. Want eerlijk is eerlijk ik was wel teleurgesteld geraakt en heb vorige jaar dank zij de goede begeleiding en trainingen bij Van Ede & Partners alles een plek kunnen geven.
Ben dan nu ook weer lekker aan het reageren op mooie uitdagingen. Maar realiseer me ook dat mijn leeftijd en geslacht niet gunstig zijn voor de vacatures waar ik op reageer. Maar vanuit mijn nieuwe energie gaat het vast en zeker dit jaar lukken.
Het nieuwe jaar is in de afgelopen alweer twee keer gestart omdat ik in februari ook een nieuw levensjaar ben begonnen. Het 61ste heb ik volgemaakt en terugkijkend een jaar van bezinning. Mijn verjaardag heb ik dan ook lekker gevierd met broers en zussen en enkele vrienden. Heerlijk een hapje gegeten met elkaar. Gezellige en vooral fijn dat het weer kon.
Dit komende jaar staat voor mij in het teken van uitdagen. Mijzelf nieuwe uitdagingen geven. Zo heb ik mij aangemeld bij de vrijwilligerscentrale om als taalmaatje te gaan helpen. Hoop zeer binnenkort daadwerkelijk iemand te gaan begeleiden om het Nederlands te verbeteren en te helpen ons Nederlanders beter te begrijpen. Misschien wordt het wel iemand uit de Oekraïne. Want wie had ooit kunnen bedenken dat Europa in 2022 in een oorlog verzeild raakt? Onvoorstelbaar dat één man dit kan veroorzaken. En met de wetenschap dat wij ook hier in Nederland gekleurd nieuws krijgen voorgeschoteld is het toch erg dat de Russen zo verkeerd van informatie worden voorzien. Ik hoop dat de inwoners van Rusland opstaan en het regiem daar doen veranderen. Want daar zit volgens mij een oplossing voor het beëindigen van deze oorlog. Natuurlijk moeten wij “ het westen” ook nadenken of wij het anders hadden kunnen doen om misschien minder dominant over te komen bij de Russische machthebbers. Nu maar bidden en hopen dat snel de wapens worden neergelegd zodat er geen mensenlevens geofferd hoeven te worden. En dat aan beide kanten.
2021-12 Einde 2021
Het jaar 2021 is alweer bijna ten einde en wat is het jaar voorbij gevlogen. Een jaar waar voor mij veel veranderingen kwamen. Vooral het verhuizen naar Arnhem was een stap die voor mij goed is geweest.Los van de oude werkplek en minder geconfronteerd worden met het verleden. Ondanks dat ik daar met plezier op terug kijk en sommige contacten ook zeker wel mis blijft de balans voor mij positief uitslaan.
Het mooie van Arnhem is de nabijheid van het centrum met de winkels, restaurants en alle andere voorzieningen. Maar ook de natuur die hier nog volop aanwezig is. In 10 minuten ben je in het park en nog sneller loop je langs de rijn te wandelen. Iets wat ik nog steeds graag doen mag. En ja soms kom je dingen tegen die je in je leven niet zo vaak ziet. Onlangs zag ik een bever in de rijn zwemmen en een dag later was er een grote boom aangevreten waarvan ik nu denk dat zou de bever el eens gedaan kunnen hebben. Een foto staat in de fotogalerij 2021.
In 2021 heb ik via Van Ede en Partners ook mooie nieuwe ervaringen opgedaan bij de trainingen die ik daar gevolgd heb. Het geeft energie maar je leert ook andere mensen kennen en leert van de ervaringen die zij hebben opgedaan.
2021 was natuurlijk ook een jaar van afscheid nemen. Zo is een goede wandelvriend begin dit jaar overleden en een oud collega. Beide stonden nog midden in de samenleving en zouden nog zo mooi hebben kunnen genieten van het leven. Echter was blijkbaar hun tijd gekomen.
Voor 2022 gaan we verder met de zoektocht naar een nieuwe uitdaging. Ben er weer aan toe en dat is dan ook mijn voornemen om nog actiever te gaan speuren in 2021. En hiermee sluit ik mijn laatste blog van dit jaar af en wens u allen een goede veel gezondheid en levensgeluk in 2022 toe.
2021-10 Hobby
Sinds een aantal jaren heb ik als hobby de golfsport ontdekt. Ondanks dat ik nooit een echt actieve sporter ben geweest, naast het wandelen dan, is het jammer dat ik dit zo laat in mijn leven heb ontdekt. Het spelen lijkt eenvoudig maar het heeft zoveel kanten. Vooral het mentale aspect spreekt mij enorm aan. Twee keer per week loop ik met mijn golfvrienden 18 holes. Meestal op onze thuisbaan bij het rijk van Nunspeet maar ook regelmatig op andere banen. Onlangs ben ik met vrienden een week naar Limburg geweest waar we op drie banen gespeeld hebben. Een leuke ervaring omdat Limburg iets meer heuvels heeft dan de Veluwe. Naast het golfspelen hebben we natuurlijk ook Limburg nader verkend. Zo hebben we Maastricht bezocht en een flinke fietstocht gemaakt vanuit het Hotel in Vaals. Ook zijn we een dagje in Aken wezen kijken dus toch nog even naar het buitenland. Het was genieten deze week van het weer, van de heerlijke gerechten en wijntjes en vooral van het Limburgse landschap. Maar aan alle ontspanning komt natuurlijk een einde.
Het vinden van een nieuw uitdaging is nog niet gelukt. Met zestiglevensjaren wordt je soms geconfronteerd dat je al te oud bent maar we blijven positief en reageren. Nu ik enkele maanden thuis ben en de teleurstelling van mijn vorige baan een plaats heb kunnen geven is de energie weer optimaal om aan de slag te gaan. Of dit gaat lukken is natuurlijk afwachten maar we blijven positief.
2021-7
Vakantiegevoel
Het is een paar maanden geleden dat ik een bijdrage op mijn website geplaatst heb. Het verhuizen naar Arnhem heeft tijd gekost en nu ik op een mooie plek zit in Arnhem met uitzicht op de Rijn is er weer tijd en inspiratie om wat te schrijven. De afgelopen maanden was naast het verhuizen het nadenken over de toekomst belangrijke elementen in mijn leven. Via Van Ede & Partners krijg ik begeleiding om de toekomst vorm te geven. In totaal krijg ik, naast wat thema trainingen, acht dagen training om van een visie naar een profiel en tot slot naar een campagne te komen. En natuurlijk blijf ik naast de training kijken wat ik wil doen. De laatste jaren heeft mij laten zien dat ik het werken als bestuurder erg leuk vind. Het is mij bevallen en de reacties die ik heb mogen ontvangen tijdens en ook na dit werk waren positief. Opvallend is dat tijdens de visie training mijn mede cursisten die niet van te voren wisten wat mijn functie is geweest aan het eind op de vraag welke functies zie je Andre doen ook weer met de oude functies van wethouder, burgemeester naar voren kwamen. Ik vond dat best verrassend, maar ook bevestigend voor mij zelf. Maar zoveel functies zijn er niet vrij en daarnaast moet het ook passend zijn qua gemeente, omvang en vooral cultuur.
Het wonen in Arnhem geeft mij ook wel weer energie. Voor het eerst wonen in een stad is best wennen. Echter het plekje wat ik heb mogen huren is een mooie plek. Aan de Rijn en toch binnen 3 minuten lopen midden in het centrum. Daarnaast is het verrassend hoeveel parken en groen Arnhem heeft. Sonsbeekpark en Zypendaal op slechts 10 minuten lopen van de woning af. Maar ook zijn er leuke klompenpaden in de buurt en ben ik meer aan het fietsen. En dan is het weer prachtig te zien hoe knooppunten mooie routes maken. De tijd vliegt voorbij en ik heb nog geen momenten van verveling gehad. In de afgelopen maanden heb ik ook wat meer kunnen investeren in het afleggen van bezoekjes. Want ik heb gemerkt dat ik toch wel een achterstand had in het onderhouden van de sociale contacten. Bijzonder leuk om weer bij te kletsen met vrienden, oud collega’s en andere relaties.
Het vakantiegevoel wat nu nog wel de meest passende omschrijving is mag weer afgesloten worden. Echter of dat snel gaat gebeuren is voorlopig afwachten. Zeker ook in deze zomermaanden.
2021-2
Een jaartje erbij.
Wat was februari alweer snel voorbij. Een korte winterse week met sneeuw en ijspret en snel daarna weer een weekend met bijna zomerse temperaturen.
In deze maand ben ik ook jarig. Dit jaar heb ik weer een rond getal bereikt. Ik heb namelijk mijn 60ste levensjaar mogen voltooien. Een jaar waarin best wel wat zaken gebeurd zijn zoals onder andere het stoppen als burgemeester van Ermelo. Echter ook een jaar die mij veel mooie dingen gebracht heeft. Ontmoetingen met mensen die mij dierbaar zijn en mooie verhalen die bijdrage aan het welzijn van mensen.
Op weg naar de Tweede Kamerverkiezingen worden we allemaal overspoeld met informatie. Voor mij is de keuze echter niet zo moeilijk. Ik ben al jaren een trouwe stemmer wat de partij betreft. Wel maak ik altijd een afweging over de persoon die ik kies. Hierbij is voor mij de herkomst van de kandidaat belangrijk. Immers als provincie en regio moeten we ook kandidaten hebben die in Den Haag onze belangen kunnen en willen vertegenwoordigen. Het is al jaren zo dat de landelijke gebieden sterk ondervertegenwoordigd zijn in het Haagse. Dus daar zal mijn stem hopelijk een kleine bijdrage aan kunnen leveren omdat te wijzigen. En daar vertrouwen we dan maar op.
De komende maand ga ik gebruiken om alvast wat spullen in te pakken voor de verhuizing. De verhuisdozen staan al klaar en dat geeft tevens de gelegenheid om alles eens goed door te nemen en na te gaan wat wel en wat niet meegaat.
Dit geeft soms wel wat stressmomenten omdat ik dan twijfel: zal ik het wel of niet meenemen? Deze twijfel komt vooral naar boven bij spullen van vroeger. Oude documenten die soms een bepaalde emotionele waarde hebben. Zo had ik vanuit mijn ouderlijkhuis nogal wat spullen die ik bewaarde. Deze waren opgeslagen in dozen. De laatste jaren heb ik er nooit meer naar gekeken. En als je het dan door je vingers laat gaan komen er mooie herinneringen naar boven en is het mooi om weer eens te lezen. Maar wat doe je dan? Alles maar weer in een doos stoppen voor de komende jaren? Of neem je het besluit om het toch maar eens op te ruimen. Dat zijn keuzes die niet altijd makkelijk zijn. Gelukkig heb ik een aantal weken voordat de daadwerkelijke verhuizing plaats gaat vinden. Dus heb ik nog even de tijd om te overwegen of ik die stukken wel of niet nog wat jaartjes erbij geef.
2021-1 Een nieuw jaar
2021 is alweer bijna een maand oud als ik dit blogartikel schrijf. Er is veel veranderd in mijn leven. 2021 moet weer een jaar worden vol nieuwe energie en uitdagingen. Het belangrijkste voor mij is dat ik los kom van het gebeuren in 2020. En dat gaat best wel maar de eerlijkheid gebiedt dat ik nog regelmatig geconfronteerd wordt met gevoelens die stress verhogend zijn. Gelukkig heb ik nieuwe activiteiten voor de komende weken op de rol staan. Zo heb ik mijn woning in Ermelo verkocht en een nieuwe in Arnhem gevonden. Dit keer een appartement. Hierdoor kan ik veel energie kwijt in het voorbereiden van de verhuizing en het inrichten van de woning. De lockdown waarin we nu zitten, maakt het wel lastiger om alles goed voor te bereiden. Ik loop hier met net name tegenaan bij de aanschaf van nieuwe spullen waar nogal een levertijd aan gekoppeld zit.
In de afgelopen dagen ben ik vooral druk met het opruimen van spullen. Zo heb ik veel dozen en opbergboxen doorgespit die al sinds de verhuizing naar Ermelo toe niet meer open zijn geweest. Ik kom er nu achter dat het meeste hiervan dus netjes in de papierbak kan. Maar het is ook wel erg leuk om al die spullen weer even te zien.
De schuur staat momenteel vol met spullen voor de kringloop. Zodra de Kringloop weer goederen kan ontvangen kan ik ze plezieren met nieuwe verkoopwaar. Twee dagen per week probeer ik met mijn golfvrienden te golven. Dat geeft beweging en vooral veel plezier en ontspanning. Ik merk dat me dat goed bevalt. Het maakt je hoofd leeg en geeft weer energie. We kijken positief vooruit en maken er het beste van, dan komt alles goed. Immers een deur die dichtgaat laat andere deuren opengaan en daar houd ik mij aan vast.
2020-11 Een einde en een begin.
In deze maand heb ik een bijzondere periode afgesloten. Na bijna 9 jaar heb ik mijn ambt als burgemeester van Ermelo neergelegd. De verklaring die ik in de raad heb voorgelezen treft u hieronder aan. Voor deze maand is dat mijn weblog bijdrage.
Voorzitter,
Ik dank U voor de gelegenheid om op het rapport van de NSOB en de in onze gemeente ontstane bestuurlijke situatie te reageren. Ik had U allen, mijzelf en niet in de laatste plaats de inwoners van onze mooie gemeente de problemen en de daarbij behorende publiciteit graag bespaard.
Naar mijn mening geeft het rapport van de NSOB een duidelijke analyse van de ontstane bestuurlijke problemen en ik onderschrijf ten volle de in het rapport opgenomen conclusies en aanbevelingen.
Het rapport richt zich vooral op de bestuurlijke samenwerking en de bestuurscultuur. Dat herken ik en tegelijk moet ik vaststellen dat - ondanks die problematiek - de besluiten die op de verschillende bestuurlijke niveaus in deze gemeente genomen zijn, zowel inhoudelijk als voor wat betreft het bestuurlijke draagvlak, de toets der kritiek volledig kunnen doorstaan. Daardoor heeft de situatie gelukkig weinig invloed gehad op de belangen van diegenen waarvoor wij hier werken, de inwoners van Ermelo.
Ik heb in het verleden als voorzitter van het college niet alleen de bestuurlijke processen en integriteit bewaakt, maar ook de ruimte gekregen en genomen om inhoudelijk mijn mening kenbaar te maken. Een rol die naar mijn mening past bij een ervaren bestuurder en een collegiaal bestuur. Ik heb echter gemerkt, na de eerste heisessie van het college in september 2018, dat de wethouders een andere kijk hebben op die rol van de voorzitter. Dit was voor mij aanleiding om, onder begeleiding van mijn bestuurlijke coach, het zwaartepunt te verleggen naar proces- en integriteitsbewaking en risicobeheersing, zoals gewenst door de wethouders.
Ik heb mij er altijd voor ingezet om als voorzitter van zowel de Raad als het College boven de partijen te staan en geen partijpolitiek te bedrijven. Tijdens de eerste heisessie bleek mijn partijpolitieke achtergrond echter de reden dat ik niet mocht rekenen op het volle vertrouwen van een deel van de wethouders. Ik heb aangegeven mij ten dienste van de wethouders te stellen en me nadrukkelijk in te zetten voor een geslaagde bestuurlijke collegeperiode van 4 jaar.
Helaas moet ik constateren dat van vertrouwen nog weinig sprake is. In de reactie van de wethouders heb ik mogen lezen dat er een problematische verhouding tussen de wethouders en de burgemeester bestaat. De wethouders zijn van mening dat de rol van verbinder en neutrale, boven de partijen staande burgervader, wordt gemist. Mijn inzet heeft dus vooralsnog weinig verandering teweeggebracht.
Dat karakters kunnen botsen binnen een team is duidelijk. Echter binnen het college heb je ook bepaalde rollen en verantwoordelijkheden. Die verantwoordelijkheid neem ik en moet ik ook kunnen nemen. En ja, dat heb ik misschien te duidelijk en direct gedaan. Dat mensen zich daardoor onheus behandeld voelen, betreur ik. Echter, het is altijd mijn inzet geweest om te handelen in het belang van de inwoners van deze gemeente.
Bestuurlijk Ermelo staat voor een zware taak. De conclusies van het rapport omzetten in daadwerkelijke verandering van het bestuurlijk functioneren zal veel vergen van alle betrokken partijen. Maar de gemeenschap verdient die inzet ten volle.
Volgens mij kan het traject alleen succesvol verlopen als er vertrouwen bestaat tussen de betrokkenen. Functioneel en persoonlijk. Alleen dan zijn we in staat elkaar aan te spreken, de spiegel voor te houden en te corrigeren. En daar wringt de schoen.
Terugkijkend op alles wat gepasseerd is, waarbij in het rapport termen als zondebok en groepsdynamiek gevallen zijn, moet ik tot mijn grote spijt constateren dat ik niet voldoende vertrouwen geniet om U in dit moeilijke proces te begeleiden. Dat is volkomen duidelijk bij de wethouders, maar ook de fractievoorzitters hebben tot nu toe geen blijk gegeven van hersteld vertrouwen.
Daarom moet ik u, met pijn in het hart, meedelen dat ik de Koning zal verzoeken om mij ontslag te verlenen als burgemeester van Ermelo.
Ik wil U allen, de ambtelijke organisatie en vooral de inwoners van onze gemeente hartelijk danken voor de samenwerking in de afgelopen jaren. En ik wens u heel veel sterkte met de komende processen.
Dank U.
2020-10 Even een weekje ertussen uit.
Het is een drukke tijd geweest deze zomer en ook de afgelopen maanden Omdat ik niet op vakantie ben geweest heb ik nu maar een weekje vrij genomen. Met golfvrienden ben ik naar het golfhotel Jakobsberg, Im Tal der Loreley, Boppard, Duitsland gegaan om daar heerlijk te ontspannen. Ondanks alle corona maatregelen konden we daar genieten van de “Deutsche Gastfreundlichkeit”. Een prachtige plek met mooie vergezichten over de Rijn die daar tussen de bergen doorloopt. We konden in die week drie dagen golfen. De eerste dag was het vooral de baan verkennen. Prachtige doorkijkjes tussen de 18 holes door met uitzicht op de Rijn, kastelen en andere mooie natuur. De tweede golfdag was de baan helaas zo nat dat er niet met een buggy gereden kon worden waardoor niet alle deelnemers mee konden doen. In plaats van de 18 holes hebben we het toen maar bij de negen holes gelaten. Dat gaf dan wel weer tijd om met de auto een ritje te maken en de omgeving te verkennen. We zijn op zoek gegaan naar de Loreley bocht in de Rijn. Na ca. 30 minuten rijden langs de Rijn kwamen op deze locatie aan. Begrijpelijk dat schepen daar vaak vastliepen want het was een onoverzichtelijk punt in deze zo imposante rivier de Rijn. Ook het stadbeeld van de nimf op de rots hebben we van nabij kunnen bekijken.
In de geschiedenis zijn veel schepen bij de Loreley verongelukt. De Rijn is hier op zijn smalst (slechts 113 meter), maar met 25 meter ook op zijn diepst. Bovendien staat er een gevaarlijke stroming. Hoewel de gevaarlijkste stukken van de Loreley al in de de jaren dertig zijn verwijderd, wordt de scheepvaart ook heden ten dage nog voor de passage gewaarschuwd. In januari 2011 zorgde een ongeluk met een schip met 2400 ton zwavelzuurnog voor grote problemen
Aan de Loreley is ook een bekend volksverhalen verbonden. Volgens de legende zouden er ooit nimfen rond de Rijn gewoond hebben. Toen de mensen de oevers begonnen te bevolken werden ze echter verjaagd. Slechts één nimf bleef achter. Zij kon geen afscheid nemen van de Rijn en vestigde zich op de hoge rots, vanwaar zij zicht had over de hele rivier. Met haar prachtige, treurige zang, haar schoonheid en haar lange, gouden haren wist zij de schippers te betoveren, die de aandacht voor hun schepen verloren en door de sterke stroom op de rotsen liepen. Velen verloren hierbij het leven.
Op zekere dag wilde een jonge ridder, de zoon van graaf Palatinus, het meisje eens van dichtbij bewonderen. Hij besloot met zijn schildknaap een tocht naar de rots te ondernemen, maar net als zovelen voor hem raakte hij betoverd door haar gezang. Hij kwam om toen ook zijn bootje de rotsen raakte.
De schildknaap wist zichzelf echter te redden en bracht het droeve nieuws aan de graaf. Vol van woede en verdriet gaf die zijn mannen de opdracht de nimf van de rots te gooien, zodat zij net als al haar slachtoffers zou verdrinken. Toen de nimf de mannen van de graaf zag naderen, wierp ze haar halsketting in het water en zong nog een laatste lied. Daarop kwamen grote golven uit de Rijn op die haar meevoerden, waarna de nimf voor altijd verdween.
Mocht u ooit een Rijnreisje gaan maken, kijk dan uit als het schip nabij dit punt is want voor je het weet kan de nimf terugkeren.
2020-09 Participatie
Op vrijdag 25 september jl. mocht ik aanwezig zijn bij een verdediging van een proefschrift op de VU in Amsterdam. Mevrouw Vinita Siebers verdedigde haar onderzoek naar burgerparticipatie bij overheden. Het begrip burgerparticipatie is volgens haar onderzoek een "modewoord" geworden. Een citaat uit de Nederlandse samenvatting van het proefschrift: Burgerparticipatie is een modewoord geworden. Het wordt gezien als een manier om de samenleving te betrekken bij het aanpakken van maatschappelijke- en overheidsgerelateerde vraagstukken door bijvoorbeeld openbare bijeenkomsten te organiseren of een dialoog te initiëren. Einde citaat.
Uit haar onderzoek, die ze gedaan heeft in een aantal Nederlandse gemeenten, een gemeente uit Denemarken en een uit Zuid Afrika, blijkt dat veel verschillende factoren een rol spelen bij het wel of niet slagen van burgerparticipatie. De maatschappelijke- en politieke ontwikkelingen spelen hierbij een rol maar ook ontwikkelingen op gebied van globalisering, individualisering en toegenomen technologie. Dat de interesse voor burgerparticipatie groeiend is, heeft ook hiermee te maken en dat vraagt van de overheden een nieuwe manier van werken om deze participatie vorm te geven.
In mijn gemeente hebben we daar de laatste jaren zowel als gemeenteraad, college maar ook als ambtelijke organisatie veel aangedaan om vormen te ontdekken die passen bij onze manier van samenleven. Persoonlijk merk ik dat burgers vooral actief worden wanneer een wijziging in hun directe leefomgeving plaatsvindt. Maar de overheid wil ook graag inbreng vanuit de gemeenschap op beleidsterreinen die overstijgend zijn aan de woonomgeving, straat of buurt. Dan zie je dat burgers veel moeilijker te bereiken zijn, en is het moeilijker om een goede vorm te vinden en daaruit de goede conclusies te trekken. Wat het mooie van het onderzoek is, is dat het laat zien dat de cultuur van het gebied, de samenstelling van de gemeente, de mensen die er wonen en werken een belangrijke rol spelen. Mijn conclusie na het bijwonen van de verdediging voor het behalen van de Doctorstitel is dat burgerparticipatie niet meer weg te denken is uit de huidige maatschappij, maar dat het belangrijk is goed na te denken hoe en wanneer je het gaat toepassen met welk doel. Dat er niet één manier is en dat het sterk afhankelijk is van de uitvoerders die de participatie vraag stellen. Voor diegenen die echt geïnteresseerd zijn vermoed ik dat het Engelstalige onderzoeksrapport via de uitgeverij van de VU te Amsterdam te verkrijgen is. Tot slot van de blog was het mooi om tijdens de promotie te zien dat de traditie van binnenkomst van de professoren en de promotor en de juiste etiquette bij de vraagstelling en antwoorden met een wetenschappelijk onderwerp van deze tijd gecombineerd werd. En natuurlijk prachtig dat iemand op deze wijze een bijdrage levert aan de wetenschap en dan ook verdient de Doctorstitel mag gaan voeren.
2020-08 Vakantie
De maand augustus is in Nederland een maand waar veel mensen vakantie hebben. Ook in Ermelo is die periode bijzonder. Veel toeristen bezoeken de Veluwe en dat is merkbaar bij de restaurants en de vele campings en recreatieparken. Het jaar 2020 kenmerkt zich door de COVID-19 situatie. De maatregelen moeten door iedereen opgevolgd worden en wanneer het erg druk is valt dat niet mee. Toch merk ik dat de winkeliers en de horecabedrijven maar ook de recreatieondernemers alert zijn en hun best doen om de 1,5 meter afstand na te leven. Helaas zijn er burgers die zelf vinden dat ze hieraan niet hoeven te voldoen. Dat stelt de ondernemers dan weer voor een dilemma. Immers de maanden dat ze geen inkomsten hadden, willen ze graag compenseren met de huidige drukte. En wat doe je dan? Deze klanten wegsturen? Gelukkig kunnen de ondernemers met goede verbale communicatie deze mensen alsnog overtuigen zich aan de maatregelen te houden en kunnen we stellen dat deze goed nageleefd worden. Toch mis ik deze zomer nog verschillende activiteiten die we normaal wel hebben. De zes braderieën hebben niet plaatsgevonden op de dinsdagavonden. Maar ook de kanovijver waar normaal bij mooi weer de kinderen zich kunnen vermaken was niet ingevuld zoals gewend. De voetbalwedstrijden bij de lokale clubs zijn anders. Ook hier zijn de besturen druk met het zorgvuldig invullen van de 1,5 meter afstand regel voor toeschouwers. Kortom deze vakantie maand is een maand die de geschiedenis in zal gaan als de vakantie waarbij de COVID-19 bepaalde wat we wel en niet konden doen en dat is dan anders vakantie vieren. Laten we hopen dat dit eens en nooit weer zal zijn.
2020-07 Lintjesregen 2020: anders dan anders
Vrijdag 3 juli was het dan eindelijk zover. De koninklijke onderscheidingen die tijdens de jaarlijkse lintjesregen bekend gemaakt werden konden worden uitgereikt. In Ermelo waren dit 8 inwoners die een lintje mochten ontvangen. Omdat we nog steeds met de COVID-19 maatregelen zitten was het wel anders dan anders. Normaal probeer je de betreffende personen naar het gemeentehuis te lokken om ze aldaar te verrassen met de mededeling dat ze een lintje krijgen. Maar op deze 3 juli wisten alle personen al dat ze een lintje zouden ontvangen. Immers op 24 april jl. mocht ik hen via de telefoon meedelen dat ze door de Majesteit benoemd waren als Lid of Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Toen was het voor hen een verrassing maar nu op 3 juli was dan eindelijk de uitreiking.
Iedereen was feestelijk gekleed en met een beperkte aantal gasten naar het gemeentehuis gekomen. Helaas was een van de kandidaten niet in staat naar het gemeentehuis te komen. Die heb ik later thuis mogen bezoeken. In de tuin waren de kinderen en kleinkinderen erbij op het moment dat ik hem als Lid in de Orde van Oranje Nassau de versierselen mocht overhandigen. Zo samen met de naaste familieschaar ook een prachtig moment. Ondanks dat het anders dan anders was werd de bijeenkomst door een ieder zeer gewaardeerd en nu heeft Ermelo opnieuw 7 leden in de Orde van Oranje Nassau erbij gekregen en één Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De foto’s van de uitreiking zien er prachtig uit en vormen een mooie herinnering.
Hoeveel we er volgend jaar krijgen is nog een grote verrassing maar dat is natuurlijk ook altijd afhankelijk van de mensen die kandidaten voordragen. En dat is best wel een taak. Want het beperkt zich zeker niet tot het alleen noemen van namen. Nee de kandidaten moeten aan een aantal strikte voorwaarden voldoen. Zo zijn de uren vrijwilligerswerk en het aantal jaren belangrijke voorwaarden. En natuurlijk moeten de kandidaten ook een verklaring omtrent gedrag kunnen overleggen. Kortom voor diegene die een voordracht doen is het een klus. Maar als het dan lukt is de voldoening groot!
2020-06 Komt de zomer eraan?
De maand juni heeft al enkele prachtige zomerse dagen gebracht en volgens de meteorologen is de zomer al begonnen op 1 juni. Vroeger op school hebben we geleerd dat de zomer op 21 juni van het jaar begint. De langste dag met de kortste nacht. Nu kunnen we ook al lang buiten zitten bij mooi weer, want tot zeker 22.00 uur is het nog licht buiten. Afgelopen weekend was het weer erg drukkend. Dit kwam door enkele forse regenbuien na een periode van droogte waarbij in korte tijd veel water viel. Hierdoor werd de luchtvochtigheid erg hoog en dat resulteerde - met de warmte van de zonnestralen - weer in nieuwe buien die plaatselijk heel veel regen lieten vallen. Hier in Ermelo was die regen ook zeker welkom. Immers de heide en de bossen laten duidelijk merken dat er behoefte is aan water. Voor de veiligheid is het ook erg fijn dat de natuur water heeft gekregen, zodat het gevaar op natuurbranden weer afgenomen is.
Sinds 15 juni zijn alle toeristen weer welkom op de Veluwe. De recreatieobjecten die zelfvoorzienend waren in sanitair konden al open, maar nu mogen ook de toiletgebouwen op de campings weer open. Hierdoor zijn de tenten en kleinere caravans ook weer welkom. Ook voor de ondernemers is het erg fijn dat dit weer kan, immers alles staat er mooi bij alleen de kampeerders ontbraken nog! Ik hoop van harte dat deze opening geen stijging met zich meebrengt in nieuwe coronabesmettingen. Het is merkbaar dat de grens van incasseren bij veel burgers nabij komt. Toch moeten we met elkaar blijven proberen de 1,5 meter afstandsregel te hanteren. Want alleen wanneer het aantal besmettingen stabiel blijft of afneemt kan het grote genieten van de zomer en de welverdiende zomervakantie echt beginnen. Ik gun het iedereen en mij zelf ook!
2020-05 Corona-Covid-19 en de anderhalve meter-maatschappij
Gaat Corona-Covid-19 deelgenoot worden van ons dagelijks leven? Een vraag die ik mij de laatste dagen steeds vaker stel. Een antwoord hierop is niet eenvoudig te geven en ik ben daar ook al helemaal geen deskundige in. Maar gezien de maatregelen die genomen moeten worden om, zolang er geen vaccin is, er mee te leren leven lijkt het wel op aanpassing van ons dagelijks leven. En dat vraagt veel aanpassing voor alle mensen in Nederland. Want is er nog een mogelijkheid om een feestje te organiseren? Kunnen we nog op vakantie naar het buitenland? Kan ik nog op bezoek bij mensen op hoge leeftijd? Allemaal vragen waar het antwoord nog niet opgegeven kan worden maar we moeten er wel over gaan nadenken. Als je er over nadenkt dan wordt je er niet vrolijk van.
Gezondheid van mensen beschermen
Belangrijk is je af te vragen hoe we de gezondheid van mensen zoveel mogelijk kunnen beschermen. Ik merk dat een steeds grotere groep mensen ook redeneert in de trend van “moeten we de economie zover laten wegzakken ten koste van een aantal ouderen die mogelijk dit niet overleven?” Ik heb hier persoonlijk heel veel moeite mee. Ieder mens, ongeacht leeftijd, dient beschermd te worden tegen dit virus en dat mag wat mij betreft ten koste gaan van minder welvaart. En laten we met elkaar de energie steken in creatieve oplossingen en onderzoeken naar vaccins en medicijnen.
Droom en toekomst in de gevarenzone
De ernst van het virus en de snelheid waarmee het zich kan verspreiden vragen om maatregelen die de verspreiding van het virus voorkomen. De consequentie die we nu zien is dat de maatregelen grote effecten hebben op onze ondernemingen. En dat is voor al die ondernemers die daarmee hun droom en toekomst in de gevarenzone zien komen heel verdrietig.
Contactberoepen
Het Rijk heeft veel geld vrijgemaakt om de ondernemers tegemoet te komen. Echter dat is zeker geen 100% dus er zal eigen vermogen opgemaakt moeten worden. En dan is natuurlijk de vraag hoelang kan ik dat volhouden ervan uitgaand dat er al voldoende vermogen is? Veel contactberoepen mogen inmiddels weer aan de slag; die kunnen dus weer terug naar hun normale omzet. Zelf ben ik maandag 11 mei al bij de kapper geweest en het voelde heerlijk weer een normale kuif te hebben.
1 juni horeca weer open
Maar de horeca is nog niet open en hoe die per 1 juni open mag gaan is verre van duidelijk. Immers maximaal 30 bezoekers binnen, op anderhalve meter afstand van elkaar, lijkt mij verre van rendabel. Al is dit sinds 19 mei wel iets versoepeld, waarbij de anderhalve meter voor huisgenoten niet geldt. Anderzijds blijkt volgens de deskundigen het besmettingsgevaar in ruimtes met veel mensen een groot risico. Dit in tegenstelling voor buiten op de terrassen. Dit zal voor deze ondernemers dus een hele kluif worden om dit probleem op te lossen. Ongetwijfeld zullen we de komende weken hier nog veel werk krijgen om met elkaar de juiste oplossingen te vinden.
Fitnessbranche
Ook de fitnessbranche is nog gesloten tot zelfs 1 september. Voor deze ondernemers is het natuurlijk rampzalig. Dat ik zelf niet kan sporten kan ik opvangen door te gaan fietsen of te wandelen. Voor de ondernemers is het natuurlijk een groot probleem. Vooral wanneer je medewerkers in dienst hebt en de vaste lasten moet dekken. Kortom, ook de maand mei en juni zal er nog veel werk komen uit deze vervelende crisis. We kunnen alleen maar ons uiterste beste doen om onze hygiënemaatregelen te treffen en afstand te houden van elkaar. De 1,5 meter maatschappij is voorlopig een feit, hoe lastig ook.
2020-04 Corona-Covid 19: het vervolg
In mijn vorige weblog heb ik aandacht besteed aan de coronacrisis. Omdat het nog volop gaande is en we van onze Minister President te horen hebben gekregen dat we nog wel een aantal weken eraan vast zitten meen ik ook deze blog hieraan te kunnen besteden.
Bijzondere tijd
De afgelopen maanden heb ik van twee ooms en twee tantes definitief afscheid moeten nemen. Ze waren allen op een gezegende leeftijd, maar toch bijzonder om in deze tijd van hen afscheid te moeten nemen. De eerste oom die overleed kon helaas niet samen met zijn vrouw tot het eind in zijn huis blijven wonen. De laatste weken was de verzorging zo intensief dat er voor een verpleeghuis gekozen moest worden. De uitvaart konden we met veel familieleden bijwonen en dan is het fijn om elkaar daarin tot steun te kunnen zijn. U begrijpt, dit was nog voor de maatregelen tegen corona, anders was dit natuurlijk niet mogelijk geweest.
De tweede oom die onlangs is overleden was voor mij jarenlang het logeeradres voor de Nijmeegse Vierdaagse. Bijna 30 jaar was het een adres van waaruit ik de wandelvierdaagse kon beginnen. Sinds het overlijden van zijn echtgenote enkele jaren geleden had ik diverse keren door het jaar heen met hem contact. Gelukkig is hem een lang ziekbed bespaard gebleven en hebben we onder de eerste maatregelen die toen nog van kracht waren (maximaal 100 personen) hem een waardig afscheid kunnen geven. Waardig, maar wel zonder handen schudden of een knuffel geven aan de nabestaanden. Ondanks de maatregel was het een eerbiedwaardige uitvaart.
Vorige week overleed een tante. Helaas was het toen niet mogelijk om bij de uitvaart aanwezig te zijn. Maximaal 30 personen konden bij de plechtigheid zijn en vanuit mijn familie is mijn oudste broer geweest. Gelukkig was er nog wel een afscheidsmoment in het mortuarium. Toch was het volstrekt anders dan je normaal zou willen en heb je het gevoel dat je de nabestaanden te kort doet.
Deze week is de tweede tante overleden en we moeten even kijken hoe die uitvaart verloopt en of er gelegenheid is om afscheid te nemen.
Op dit moment zie je in Nederland bij uitvaarten verschillende alternatieven ontstaan die variëren van erehagen tot drive- by gelegenheden. Mensen worden hierin creatief. Helaas zijn erehagen formeel niet toegestaan en kan er geen toestemming voor gegeven worden. Toch begrijp ik goed dat het hier er daar spontaan ontstaat.
De versoepeling
We hebben gehoord dat de basisscholen begin mei weer mogen beginnen. Dit zal ongetwijfeld voor veel ouders een welkome oplossing zijn om de kinderen weer wat meer regelmaat te geven. Binnen de scholen wordt nu hard gewerkt om conform de regels een passende leeromgeving mogelijk te maken. Het voorgezet onderwijs mag waarschijnlijk later in mei of begin juni weer van start. Omdat deze jongeren ouder zijn en de kans op besmetting groter is moeten daar strengere eisen gehanteerd worden met betrekking tot afstand houden. Dit zal nog een hele toer worden voor de schoolleiding. De buitensporten kunnen ook voor deze twee doelgroepen weer van start vanaf 29 april a.s. Hierdoor is er toch weer wat meer mogelijk voor deze jongeren. Natuurlijk is het afwachten of de verruiming geen nadelige effecten heeft op de afname van het aantal geïnfecteerden. Maar als iedereen zich aan de richtlijnen houdt, moet het toch goedkomen. Ik hoop van harte dat ik in mei in mijn volgende blog kan schrijven dat er ook voor de volwassenen meer ruimte komt. Zodat de bedrijven die nu op slot zitten weer van start kunnen gaan. En voor mij zelf dat een bezoek aan de kapper weer mogelijk wordt, want dat wordt hoog tijd.
2020-03 Corona - Covid 19
En dan wordt een risico waar we bij crisisoefeningen wel eens over spreken bewaarheid. Nederland en zelfs de wereld verkeert in de ban van een virus waartegen nog geen medicijn is gevonden. Een echte pandemie.
Ongeloof
Een aantal weken terug toen ik als burgemeester de eerste info kreeg dacht ik met veel collega’s het zal nog wel meevallen. Maar toch begon je al wel na te denken over wat kan er allemaal kon gaan gebeuren. De informatie was dat de ziekte verschijnselen voor veel mensen mee zou vallen maar dat er ook groepen, en dan met name de ouderen en mensen met al een andere bepaalde medische aandoeningen, het erg zwaar zouden krijgen en veelal niet zonder medische intensieve zorg zouden kunnen. Gelukkig hebben we in Nederland een uitstekend gezondheidssysteem en kunnen we in veel situaties goed handelen. Maar ook dan kan het voorkomen dat de gezondheidszorg overbelast raakt door een aantal factoren. Medewerkers, zoals artsen en verpleegkundigen, worden zelf ziek waardoor zij niet kunnen werken. Of het aantal patiënten komt te snel in te grote aantallen zodat er niet snel genoeg bedden beschikbaar zijn. Deskundigen op gebied van gezondheidszorg , maar ook op gebied van crisismanagement, hebben daarom samen met het Rijk maatregelen gekozen die in ieder geval de toestroom meer kanaliseert. Immers het blijkt dat veel Nederlanders het virus zullen oplopen en dus ziek zullen worden. De een zal er meer last van hebben dan de ander. Nu is het aan ons Nederlanders om de maatregelen op te volgen. En daar wordt gelukkig goed gehoor aan gegeven.
Lokaal
In mijn gemeente hebben we een Gemeentelijkbeleidsteam waar ik als burgemeester leiding aan geef. Hier worden de lokale maatregelen getroffen die landelijk en regionaal worden afgekondigd. We zien er op toe dat iedereen in de gemeente zich aan de afspraken gaat houdt. Ook zorgen we ervoor, in samenspraak met de scholen en de kinderopvang organisaties, dat kinderen van ouders in de vitale beroepen, opgevangen kunnen worden. Mooi om te zien dat de organisaties hier uitstekend meewerken. De vitale dienstverlening van de gemeente gaat ook door. Intern is er geregeld dat medewerkers veelal, van uit huis, de werkzaamheden kunnen verrichten die nodig zijn. De face to face contacten gaan zoveel mogelijk digitaal en gelukkig is Nederland op veel plekken verglaasd waardoor dit digitale verkeer goed functioneert.
Excessen
Wat mij wel opvalt is dat veel Nederlanders aan het hamsteren waren geslagen. Volstrekt onnodig maar het gebeurt toch. Voor mij is dit een leermoment waar we straks , als de crisis voorbij is, over moeten gaan nadenken hoe we dit in de toekomst kunnen voorkomen. Het valt mij op dat de solidariteitsgedachte hier ver te zoeken is.
Persoonlijk heb ik mij mateloos geërgerd aan de debatten in de 2e kamer. Onze Kamerleden zijn voor mij tot een dieptepunt gedaald. Immers de regering werkt dag en nacht met de medewerkers om deze crisis aan te kunnen. De maatregelen die ze nemen zijn verstrekkend. En dan moeten ze uren in de kamer verantwoording afleggen waarbij het niet gaat over de maatregelen die getroffen worden, maar waar Kamerleden hun kans schoon zien om zichzelf te profileren om in de gunst van de kiezers te geraken. Nadat Minister Bruins onwel werd zag je de schrik op de gezichten van de Kamerleden. En ja de toonzetting werd toen ook beter. Democratie is een geweldig goed. En ja controle van Kamerleden moet er zijn. Echter Kamerleden moeten dat niet doen op basis van enkele mails uit hun achterban. Juist nu moeten we eendrachtig staan achter de bewindslieden. Straks als alles achter de rug is, is er alle gelegenheid om ministers om verantwoording te vragen. Immers 2eKamerleden dienen een voorbeeld van solidariteit uit te stralen i.p.v. verdeeldheid en wantrouwen te creëren. Ik hoop van harte dat ze terughoudender worden in deze tijd.
2020-02 En weer een jaar voorbij.
Februari is een maand waarin ik opnieuw oud en nieuw mag vieren. Een verjaardag is immers een afsluiting van een levensjaar en een start van een nieuw levensjaar. Voor mij wordt dit al het 59ste levensjaar. Het zal straks wennen zijn om mijzelf een zestiger te noemen Maar ook dat zal ongetwijfeld snel wennen.
Nieuwe plek
Sinds enkele dagen heb ik weer een andere werkplek in het gemeentehuis. Mijn nieuwe kamer is klaar maar nog niet helemaal ingericht. Mijn nieuwe werkplek is een stuk rustiger Ik kan weer in alle rust collega’s en bezoek ontvangen zonder dat ik afgeleid wordt door lawaai van de verbouwwerkzaamheden. Ondanks dat de kamer nu veel glas heeft en de inbetween gordijnen pas in april opgehangen worden voelt de nieuwe werkruimte al prettig aan. Ook fijn dat het college van burgemeester en wethouders, de griffier en het bestuurssecretariaat bij elkaar zitten, dat was een groot gemis.
Winter
Het is nu alweer begin maart en de winter is dit jaar verder weg dan ooit. Temperaturen van ver boven de 10°C zijn niet normaal in deze tijd. Ik mis de frisse vrieskou, dit geeft overdag vaak mooi zonnig weer. Het grijze sombere weer werkt een beetje deprimerend waardoor ik minder gemotiveerd ben om naar buiten te gaan. De twee stormen afgelopen weekenden nodigden ook niet uit om een lang stuk te wandelen of een balletje te slaan op de golfbaan.
100 km
In het weekend van 12 t/m 16 maart worden de 100 km borden langs de autosnelwegen geplaatst. Dat is dan tussen 6.00 uur ent 19.00 uur de maximum snelheid op de autosnelwegen. Tussen 19.00 uur en 6.00 uur mag er -afhankelijk van de weg- 120 of 130 km per uur gereden worden. Ik ben erg benieuwd of we hierdoor ook af zijn van de vele files. Er is Immers aangetoond dat sneller rijden meer kans geeft op ongevallen en dat moet dus minder worden. Het zal best even wennen zijn. Maar qua tijd zou het wel eens heel erg mee kunnen vallen als nu gewoon doorgereden kan worden. Ik ben benieuwd of het dit jaar een laagte record in files oplevert. Zou mooi zijn toch?
2020-01 Wijsheid
Het jaar 2020 is begonnen en ik wens u als lezer van mijn weblog dan ook alle goeds toe voor het jaar 2020. Een traditie om elkaar bij de overgang van het jaar toe te wensen. Zo ook de traditie van het vuurwerk wat rond het einde van het jaar afgestoken wordt. Persoonlijk steek ik al jaren geen vuurwerk meer af, maar ik zal niet ontkennen dat ook ik kan genieten van het spektakel van het siervuurwerk. Hoewel het genieten ook steeds meer ergeren wordt. Als ik zie wat de schade en onrust het afsteken van met name knal- en illegaal vuurwerk met zich meebrengt. Hiervoor past maar één besluit en dat is een totaalverbod. De beelden op TV van straten waar lantarenpalen uit de grond geknald zijn, bushokjes waar niets meer van heel is en het geweld tegen de hulpverleners zijn niet goed te praten. Laat staan de vele gewonden die een vinger, hand of oog zijn verloren doordat ze zelf vuurwerk afstaken of erbij stonden te kijken. Jammer dat wij Nederlanders niet in staat blijken om de groep die zich niet aan de afspraken willen houden onder controle te krijgen. Ondanks inperking van afsteektijden, verkleinen van het legaal te verkopen aanbod en de vele publiciteitscampagnes heeft het geen resultaat gehad. Dan past alleen maar een totaalverbod.
2020 wordt een jaar waar veel aandacht besteed gaat worden aan het 75 jaar bevrijd zijn van de Duitse onderdrukking. Vrijheid is een heel groot voorrecht en dan is het goed dat we met elkaar hier aandacht voor hebben. Ik hoop van harte dat dit ook ertoe gaat leiden dat we minder polariserend worden in Nederland. Immers we hebben het zo goed. Hoewel ik ook weet dat er mensen zijn die het moeilijk hebben. En in mijn werk probeer ik daar ook oplossingen voor te vinden. Echter ik merk dat er ook veel Nederlanders zijn die ondanks de welvaart het toch nodig vinden veel te klagen. Op mijn vakantiereizen door landen als Brazilië, China, Thailand, Kenia maar ook Amerika heb ik gezien hoe het ook anders kan zijn. En ja ook al staan hier niet eens de echte ontwikkelingslanden bij, ik zou voor geen goud willen ruilen. We hebben zoveel voorzieningen in Nederland waar we zo vanzelfsprekend vanuit gaan dat we ons dus niet realiseren dat we ze hebben. En dan bedoel ik zaken als onderwijs, gezondheidszorg, de infrastructuur van water, stroom, gas of de sociale zekerheid wanneer je werkeloos of arbeidsongeschikt wordt en ga zo maar door.
Ik hoop van harte dat we in 2020 - wanneer we de vrijheid vieren - ons ook gaan realiseren hoe goed we het met elkaar hebben. Dat we samen voor hen die het minder goed hebben op moeten komen en zorgen dat ook zij het beter krijgen. Laat dat ons gezamenlijk doel zijn voor 2020 dan wordt het ongetwijfeld een mooi jaar.
2019-12 Geloven in anders denken en doen voor ons klimaat
Zo aan het eind van het kalenderjaar is er een moment dat je ook even terug kunt kijken op het afgelopen jaar. Een jaar dat opnieuw sneller voorbij lijkt te zijn gegaan dan voorheen. Als jong mens vond ik het maar raar dat oudere mensen vertelden dat de tijd steeds sneller gaat. Hoewel je weet dat dit natuurlijk feitelijk niet juist is voelt het nu ook voor mij als eind vijftiger zo.
Mogelijk inleveren op welvaart onontkoombaar?
2019 was het jaar dat wij Nederlandse ‘wereldbolbewoners’ ons steeds meer bewust werden van de gevolgen van de klimaatsveranderingen. Een nieuw warmterecord afgelopen zomer, meer extreme regenbuien en in andere landen steeds meer bosbranden met grote gevolgen voor inwoners daar en de natuur. Ingrijpen in onze manier van leven waarbij dit ten gunste moet komen van ons leefmilieu lijkt bitter noodzakelijk. Dat dit ook betekent dat we mogelijk in moeten leveren op onze welvaart lijkt onontkoombaar. Het is ook niet eenvoudig om te accepteren dat onze levensstijl - die zo prettig is met alle luxe en voorzieningen - veranderen moet om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Toch zullen we met elkaar moeten veranderen. En dat zal in de komende jaren zeker niet eenvoudig worden, immers we hebben zoveel tegenstellingen met elkaar gecreëerd.
Samen optrekken
De acties van de boeren hebben laten zien dat uitstellen of niet handhaven van maatregelen en voorschriften hen op een verkeerd been heeft gezet. Zo zal de boer, die altijd gestimuleerd is door de overheid en banken om te groeien en te investeren, niet ineens zonder concrete steun voort kunnen gaan. Maar onze ogen sluiten voor de gevolgen van de intensieve veehouderij voor onze leefomgeving past ook niet meer in deze tijd. Hier moeten wij ‘burgers, boeren en buitenlui’ samen in gaan optrekken.
Kijken wat we consumeren
Geen tegenstellingen deponeren, niet radicaal de schuld bij een groep neerleggen. Nee we moeten samen tot goede oplossingen komen die de ondernemers een goed verdienmodel geven en die de belasting op het milieu verminderen. En ook wij moeten door onze manier van leven daaraan meewerken. Vaker de fiets nemen, schonere auto’s rijden, kijken wat we consumeren zowel in food maar ook in non-food. Dat kan bijvoorbeeld door meer binnenlandse producten te kopen. Dit resulteert immers in minder vervoersbewegingen en meer binnenlandse economie. Het zal zeker niet eenvoudig zijn om dit te realiseren maar zoals nu de tegenstellingen gecreëerd worden waarbij we niet meer geloven in de wetenschap, of de deskundigheid van instituten, is zeker geen begin van een oplossing.
Ik wil daarom geloven dat 2020 een begin is in het geloof van de mensheid in het anders gaan denken en doen ten gunste van het klimaat.
2019-11 Luisteren
In mijn werk wordt ik heel vaak geconfronteerd met de opmerking “Er wordt niet naar mijn geluisterd”. De politiek - op alle niveaus - heeft het heel vaak over participatie, inspraak en samen optrekken met inwoners. Maar wat komt daar nu van terecht als mensen deze begrippen vertalen in “Wat we inbrengen wordt ook gedaan”?
“U luistert niet naar mijn inbreng”
Het college van B en W brengt in deze periode wijkbezoeken. Ook de raadsleden gaan veelvuldig de straat op om over verschillende onderwerpen met inwoners in gesprek te gaan. Woningbouw, verkeersveiligheid, eenzaamheid, duurzaamheid, recreatie en toerisme allemaal voorbeelden van thema’s waar inwoners over willen praten of een mening over hebben. Tijdens deze gespreken hoor je ook met regelmaat “Maar wat doet u ermee? “ Voor bestuurders is dit best een dilemma. Want het idee, de inbreng of de wens van de ene inwoner, staat soms haaks op die van een andere. Of het past niet binnen het gemeentelijke, provinciale of rijksbeleid. Maar als dat dan in de gesprekken genoemd wordt, krijg je de reactie “U verschuilt zich achter de ander of u luistert niet naar mijn inbreng”. Hoe lossen we dit nu op…?
Wat gaan we doen met uw inbreng?
Ik ben van mening dat voordat er inspraak gehouden wordt, helder moet zijn wat er met de inbreng gedaan kan worden. Sta je aan het begin van een nieuw te maken beleid dan moet helder gemaakt worden dat je komt luisteren naar meningen ideeën van burgers die gebruikt gaan worden voor het schrijven van het beleid. Dus niet zeggen “Ik ga uw ideeën meenemen”, want dan geef je aan dat je ze ook gaat gebruiken. Maar het is beter om bijvoorbeeld te zeggen: “Ik probeer goed te luisteren wat u zegt en bij het schrijven van het beleid of bij mijn meningsvorming over het beleid gebruik ik ook uw argumenten om een afweging te maken die uiteindelijk tot een nieuw beleid of mijn standpunt komt”. De inbrenger van het idee moet dus heel helder te horen krijgen dat de inbreng niet één op één wordt overgenomen maar dat het gebruikt wordt om tot vorming van het beleidsvoorstel te komen.
Een voorbeeld: het bouwplan
Moelijker wordt het echter als er concrete voorstellen of initiatieven liggen voor inspraak. Het bekende dilemma is bijvoorbeeld een bouwplan. De ontwikkelaar wil graag woningen bouwen. In de gemeente is er ook een duidelijke behoefte aan woningen, maar de buurt waar ze beoogd zijn vindt het maar niks. In de nieuwe omgevingswet is het dan de bedoeling dat de initiatiefnemer met de omgeving in overleg gaat om tot een gedragen plan te komen. Maar wat als buren de plek graag groen willen houden? Of alleen maar vrijstaande huizen willen zien verrijzen? En de beleidsrichtlijn van de gemeente aangeeft dat er ook een deel goedkoop en middelduur gebouwd moet worden? Dan lukt het de ontwikkelaar niet om tot overeenstemming te komen als hij graag rijtjeshuizen of appartementen wil bouwen.
Algemeen belang of buurtbezwaren?
Uiteindelijk moet de gemeente hier een besluit over nemen. Het algemene belang van de inwoners is dat er woningen bij komen, het gemeentebestuur heeft daar ook duidelijke standpunten over ingenomen, echter de directe omgeving heeft daar geen boodschap aan. Zij laten dit dan ook merken via informatiebijeenkomsten en hoorzittingen. Het besluit van de gemeente zal toch een besluit zijn ten gunste van de woningbouw, omdat het algemeen belang zwaarder weegt dan de buurtbezwaren in dit geval. Maar u raadt het al: de omgeving van het project zal zeggen “Er is niet naar ons geluisterd”. Dit geeft een onbevredigend gevoel, voor alle partijen. Immers de mooiste uitkomst zou zijn als iedereen in de plannen die gerealiseerd worden iets van hun inbreng kan terugzien.
Kijken waar wel wat meegenomen kan worden
Als beroepsbestuurder probeer ik altijd bruggen te slaan door duidelijk aan te geven waar inbreng wel meegewogen kan worden en waar niet. Immers een duidelijke ‘nee’ is soms beter dan een ‘misschien-kunnen-we-iets- voor-u-doen’, waarbij je eigenlijk al van te voren weet dat dit niet kan. En in elk plan kan er best iets meegenomen worden waar de buurt wel baat bij heeft. Bijvoorbeeld extra parkeerplaatsen, een speelterrein, extra groen of een aanpassing in het ontwerp van het gebouw. Het besturen is het dragen van verantwoordelijkheid en daar moet je ook voor staan. Besturen is niet iedereen het naar de zin maken. Want als je dat doet zal er geen ontwikkeling plaats vinden. Je kunt het immers als overheid niet iedereen altijd naar de zin maken. Het volgende gedicht vond ik passend bij deze blogbijdrage.
Het gedicht Luisteren van Leo Buscaglia,
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven,
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen
waarom ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat jij iets moet doen
om mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Misschien is dat de reden
waarom voor sommige mensen bidden werkt,
omdat God niets terugzegt
en hij geen adviezen geeft
of probeert dingen voor je te regelen.
Hij luistert alleen maar
en vertrouwt erop
dat je er zelf wel uitkomt.
Dus, alsjeblieft,
luister alleen maar naar me
en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten,
wacht dan even
en ik beloof je dat ik op mijn beurt
naar jou zal luisteren.
Tot zover Leo Buscaglia.
2019-10 ‘Blind date’
Onlangs heb ik als burgemeester een bijzondere ervaring mee mogen maken!
Ik werd benaderd door de bestuurder van Bartiméus om mee te werken met een artikel voor een tijdschrift en voorlichtingsfilm. Bartiméus is er voor alle mensen die slechtziend of blind zijn, ook als ze een meervoudige beperking hebben. Zij stellen alles in het werk om het voor hen mogelijk te maken het leven kunnen leiden dat bij hen past. Wat was nu mijn ervaring…
Met taststok en verblindende bril op
Robert van der Starre is een bewoner van Ermelo die visueel beperkt is. Na jaren zeer slechtziend te zijn geweest, is hij volledig blind geworden. Hij nodigde mij uit mee te gaan wandelen, waarbij ik ook volledig verblind zou zij\n. Een letterlijke ‘blind date’ dus. Met een taststok (blindenstok) en een bril die het mij letterlijk zwart voor de ogen maakte, zijn we op stap gegaan.
Geen idee waar ik was
Ik was volledig afhankelijk van de aanwijzingen van Robert die door zijn beperking veel ervaring heeft om op deze wijze te lopen. Ik merkte dat ik ineens de looplijnen die in de trottoir zijn aangebracht goed kon voelen met de taststok maar ook met mijn voeten. Daarnaast was ik erg gefocust op mijn gehoor om de omgevingsgeluiden waar te nemen. Zo kon ik de fietsers, auto’s en andere weggebruikers horen. Wat mij als eerst opviel was dat ik geen idee had waar ik mij exact bevond. Na een stukje lopen waren we al bij een oversteekpunt terwijl mijn gevoel mij het beeld gaf daar nog lang niet te zijn.
Oversteken
Het oversteken van de weg was een bijzondere ervaring. De begeleider van Robert die in haar dagelijks leven mensen met een visuele beperking leert lopen met een taststok had mij uitgelegd wat te doen om een weg over te steken. Eerst aan de kant gaan staan, de punt van de stok kort voor je voeten houden en je arm met de stok in de hand vooruitsteken, zodat je een soort driehoek vormt met je lichaam en de taststok. Dit is het teken voor het verkeer dat je wilt oversteken en dat ze je voorrang moeten verlenen. Echter de fietsers en de eerste automobilisten gaven daar geen gehoor aan. Gelukkig was er ook een automobilist die wel de regels kent en netjes bleef staan. Dus konden we oversteken. Nog voor we de overkant hadden bereikt was de auto al achter ons langs gereden. Robert gaf aan dat dit bijna altijd gebeurt.
Koffie drinken zonder zicht
Uiteindelijk zijn we richting het de spoorweg en het stationsgebouw gelopen en hebben we koffie gedronken. Natuurlijk nog altijd ook met de bril op. En ja, volledig afhankelijk van de hulp van de medewerkers van het Station. Ermelo Centraal heeft haar mensen prima opgeleid overigens!. Geweldige begeleiding en ook nog lekkere koffie. Op de terugweg nog een aantal aandachtspunten en loopervaringen opgedaan en kon ik na ruim een uur echt mijn belevingswereld anders benaderen. Je hoort, ruikt en voelt meer als je niets ziet dan wanneer je dat wel doet.
Verrijking
Ik heb heel veel respect voor hen die met een visuele beperking door het leven moeten gaan en ook nog zoveel mogelijk actief zijn in de maatschappij. En ik heb mogen ervaren dat wij als gemeente Ermelo de openbare ruimte zo goed mogelijk hebben ingericht voor onze inwoners met een visuele beperking. We kwamen slechts één fiets tegen op de geleidestrook, maar die was er expres neergezet door onze begeleiders voor de filmopname. Dat wisten we niet en ik kan u zeggen dat ik instaat was om de winkel binnen te gaan om te vragen van wie die fiets was. Want je schrikt je een hoedje als je ineens tegen zo’n obstakel oploopt. Maar gelukkig was er deze middag niemand die zich niet aan de afspraken heeft gehouden. Deze ‘blind date’ heeft mijn leven weer verrijkt.
2019-9 Veiligheid
De vakantieperiode zit er weer op en de agenda’s zijn weer leidend voor de invulling van onze dagen. Een belangrijk aandachtsgebied in mijn werk is ‘openbare orde en veiligheid’. Een onderwerp waar wekelijks - zo niet dagelijks - aandacht aan gegeven wordt. Hieronder neem ik u mee in een aantal veiligheidsgebieden…
Verkeersveiligheid
Als vrijwilliger van Veilig Verkeer Nederland ben ik als voorzitter van het district Gelderland ook bezig met verkeersveiligheid op de wegen. Zo is op dit moment de actie ‘De Scholen zijn weer begonnen’ van start gegaan. Overal in het land hangen de spandoeken en banners. Desondanks vernam ik vanuit de media dat er toch kinderen van of naar school een ongeluk hadden gehad en soms zelfs met dodelijke afloop. Iets wat je nooit hoopt mee te maken. Kinderen op de fiets zijn kwetsbaar. Met name in het begin van een schooljaar is die kwetsbaarheid bijzonder groot. Kinderen zijn vaak nog wat onbekend met de route of druk met alle indrukken van die dag of van de spanning voor die dag en daarmee is hun aandacht niet bij het gevaar op de weg. Voor automobilisten en andere verkeersgebruikers is het daarom belangrijk om hier aandacht voor te hebben en extra alert te zijn.
Donkere dagen
De dagen worden ook alweer aanmerkelijk korter. Rond 20.00 uur is het al aan het schemeren en merk je dat de duisternis van de nacht er aankomt. In deze periode is het voor inbrekers ook altijd aantrekkelijk om hun slag te slaan. Het helpt om met elkaar te beseffen dat er minder mensen buiten zitten in deze tijd van het jaar en er dus ook minder sociale controle is. Als gemeente geven we samen met de politie hier ook aandacht aan door goede voorlichting. In de eerste week van oktober is er zelfs landelijke aandacht voor en hebben wij in onze gemeente ook enkele acties om inwoners attent te maken op de veiligheid in en rond het huis.
Uitgaansleven
Ermelo heeft een aantal uitgaansgelegenheden voor jong en oud. Van een dorpskroeg tot een discotheek. In de weekenden gaan hier veel jongeren van Ermelo naartoe en op vrijdag en zaterdag kunnen ze tot in de late uurtjes genieten. Met de exploitanten van deze gelegenheden zijn goede afspraken gemaakt om alles in goede banen te laten verlopen. Het gaat de laatste jaren ook steeds beter. Maar ook hier zie je zo nu en dan personen die er liever voor kiezen om de gezelligheid van de avond te verstieren door amok te maken. Gelukkig zijn de Boa’s, politie en uitbaters in staat om daartegen op te treden. Daarnaast zien de politie en Boa’s er ook op toe dat de gasten na het bezoek snel en veilig huiswaarts keren. Veelal met de fiets - en dan met werkende fietsverlichting - of met de taxi en/of auto. En natuurlijk: wanneer er met de auto gereden wordt dat er NIX gedronken of gebruikt is wat het autorijden beïnvloedt. En hiermee hopen we samen de omgeving veilig te houden.
2019-8 Leuke drukte
De maand augustus staat voor het grootste deel nog in de vakantiemodus. Maar ondanks dat het vergadercircus stil ligt, zijn er genoeg zaken te doen.
WK Jonge dressuurpaarden
Zo was er van 1 tot 4 augustus jl. een paarden evenement. De dressuurpaarden die in de wereld op top niveau presteren, werden in Ermelo op het nationale paardencentrum gepresenteerd. In dit geval streden de 5, 6 en 7 jarige paarden om de wereldtitel. Vele duizenden bezoekers kwamen kijken. Natuurlijk waren dit veel paardenliefhebbers maar ook toeristen die in onze streek vertoeven kwamen een kijkje nemen. Zelf mocht ik alle vier de dagen aanwezig zijn en heb daar genodigden mogen ontvangen die uitgenodigd waren om dit evenement bij te wonen. Het is bijzonder om te zien hoe professioneel dit evenement verloopt. De bezoekers hadden het gevoel dat ze dicht bij de paarden konden kijken, echter de veiligheid werd goed bewaakt doordat de verkeersstromen van paarden en personen volledig gescheiden waren. Ik heb er zelf enorm van genoten ondanks dat ik eigenlijk niet zoveel met deze sport heb.
De langste braderie van de Veluwe.
De tweede activiteit die ik in deze blog wil noemen is onze jaarlijkse braderie in het dorp. Zes dinsdagavonden stromen vele duizenden bezoekers naar het winkelcentrum en slenteren langs de vele stands en winkels die samen de langste braderie van de Veluwe vormen. Naast het shoppen is het ook geweldig om een terrasje te pakken. Deze zijn dan ook gezellig vol tijdens de braderie. Wat voor mijzelf prettig is, is dat in deze periode de agenda ruimte biedt om zo nu en dan een dagje of middagje vrij te nemen. En dan is er tijd om te wandelen, te golven of thuis wat te klussen. En natuurlijk is er tijd om familiebezoekjes af te leggen waar normaalgesproken weinig tijd voor is. Al met al allemaal leuke drukte.
2019-7 De welverdiende vakantie!
De maand juli is de maand dat veel mensen aan hun welverdiende vakantie beginnen. Zo ook in Ermelo. De werkdruk is deze maand aan het begin altijd groot, maar hoe verder de maand volgt hoe normaler het wordt. Vroeger mocht ik schrijven hoe rustiger het wordt. Maar dat is de laatste jaren niet meer zo. Door de vakantiespreidingen in Nederland blijft het gewoon lekker doorgaan.
Eerste politieke reces van 2019 is begonnen
Veel mensen, instanties en bedrijven willen vaak voor de vakantie nog zaken afronden. Heel begrijpelijk maar ook best wel storend. Ik ben ervan overtuigd dat het niet alleen bij gemeenten zo is maar ook bij veel bedrijven. Opdrachtgevers in de bouw die nog graag willen dat het dak erop komt of een gebouw waterdicht gemaakt is voor de vakantieweken beginnen. Bedrijven die nog net even een aflevering van goederen willen verrichten zodat de factuur voor de vakantie nog de deur uit kan. Immers de betalingstermijn loopt in de vakantie ook gewoon door. Kortom allemaal argumenten om nog even iets af te maken. De gemeenteraad heeft 11 juli de laatste besluiten genomen en daarmee is het reces voor het eerste politieke halfjaar van 2019 begonnen. In september pakken we de draad weer op.
Echt even afstand nemen
Als voorzitter heb ik de raadsleden het advies gegeven om ook echt even afstand te nemen van de politieke sores om straks weer met frisse moed te beginnen. Het college van B en W is de komende periode ook niet compleet door de vakantie. Zelf ga ik dit najaar pas een paar dagen ertussen uit dus voor mij nog geen vrije weken. Maar ik probeer wel - als het weer goed is - wat vrije middagen te nemen om te genieten van het zomerweer.
Veel te beleven binnen Ermelo en bij de buren
En dat genieten is met de vele activiteiten in de gemeente eenvoudig. Zo is de eerste braderie al geweest en volgen er nog een aantal. Van 16 juli tot 20 augustus is er elke dinsdagavond een gezellige braderie in het dorp. Daarnaast zijn er op zaterdag in de winkelstraat ook voldoende activiteiten te beleven. De campings in ons dorp huisvesten momenteel vele duizenden bezoekers die genieten van de bossen, heide en stranden die de gemeente rijk is. Niet alleen Ermelo maar ook Harderwijk, Elburg, Putten en Nunspeet organiseren voor de toeristen veel activiteiten. En op de vrije middag is het best leuk om ook daar eens te gaan kijken. Het is dus genieten deze komende weken op de Veluwe en ik wens u dan ook een hele mooie gezellig verdiende vakantie toe.
2019-6 Genieten
De zomer is weer begonnen en de temperatuur loopt alweer lekker op. Vandaag, maandag 24 juni, terwijl ik dit stukje schrijf, gaan we misschien al wel de 30 graden voorbij en hebben we een tropische dag. In deze tijd van het jaar zijn er heel veel evenementen in de gemeente. Veel inwoners van de gemeente Ermelo beleven daar erg veel plezier aan maar ook de toeristen en bezoekers van omliggende gemeenten. In het weekend is het soms moeilijk om een keuze te maken waar je heen gaat. Zo ook afgelopen weekend…
Het was kiezen dit weekend!
Afgelopen weekend konden de inwoners en haar gasten uit een ruim aantal opties kiezen. Zo was er een openluchtconcert van de KMK Johan Willem Friso op het raadhuisplein op vrijdagavond. Op zaterdag was er Fête de la Musique. Dan zijn er in winkels, horecagelegenheden en op verschillende pleinen muzikanten actief met optredens. Koren, solisten, muziekbands en orkesten: overal was er muziek te horen in Ermelo. Daarnaast was er gelegenheid om bij de regionale Veteranendag te gaan kijken in het nabij gelegen Putten. Elk jaar organiseren we met de gemeenten Harderwijk, Ermelo, Putten, Zeewolde en Nijkerk deze dag voor de veteranen. Het gaat niet alleen om het elkaar ontmoeten als veteranen , maar zeker ook voor de niet-veteranen is het de moeite waard om te kijken naar de opgestelde militaire voertuigen en voorlichtingsstands of te luisteren naar de muziek van een militaire kapel die een concert geeft. Op strand Horst was er een evenement voor een goed doel waar bezoekers konden kijken. Jongeren werden uitgedaagd om een lange tijd op een paal plaats te nemen en dit zolang mogelijk vol te houden. En mocht je eraf vallen dan was daar het verkoelende water!
Open dag Hooge Riet
Maar ook voor het meer serieuze werk was er wat te doen: de open dag bij de Hooge Riet. Dit rijksmonument gaat verbouwd worden tot een woongebouw. Belangstellenden konden gaan kijken hoe het er nu nog bijstaat, voordat de verbouwing gaat beginnen, en vooral ook kennis komen nemen van de plannen die momenteel uitgewerkt worden. En belangstelling was er! Zo’n 3000 mensen brachten zaterdag een bezoekje.
Eerste Ermelose golfwedstrijd op Links Valley
Tot slot was er nog de jaarlijks terugkerende golfwedstijd voor Ermelose golfers. Ruim 50 mensen streden hier voor het kampioenschap. Dit jaar voor het eerst op de prachtige golfbaan de Links Valley die zich in onze gemeente gevestigd heeft. Voor mij was na de wedstrijd de conclusie dat ik nog wat meer moet oefenen. Kortom wat hebben we kunnen genieten dit weekend en wat gaan we genieten deze zomer want er staan nog veel meer evenementen in Ermelo gepland de komende maanden. Dus kom maar op met de zomer!
2019-05 Bezint voor je begint
Het komt geregeld in het nieuws dat bestuurders in Nederland bedreigd worden. Dit geld ook voor lokale bestuurders zoals wethouders, raadsleden en burgemeesters. Persoonlijk merk ik dat het in Ermelo ook toeneemt. Nu zijn de bedreigingen gelukkig alleen nog maar mondeling geweest en niet daadwerkelijk tot een daad gekomen. Maar toch maak ik me zorgen hoe makkelijk mensen dit uiten.
Damocles
In de afgelopen weken heb ik als burgemeester in het kader van het Damocles beleid een aantal panden gesloten. In deze panden werden druggerelateerde incidenten geconstateerd en dan worden de panden een aantal maanden gesloten. Bij het uitreiken van de beschikking krijgen handhavers dan regelmatig te horen wat de burgemeester te wachten staat als de uitvoering daadwerkelijk plaats zal vinden. Er wordt dan gedreigd met wat ze van plan zijn als ze de burgemeester tegenkomen of wat ze zich zelf aan gaan doen als de sluiting doorzet. Dat kan gaan om ernstige delicten zoals het in brandsteken van de gebouwen of zelfs suïcidedreiging omdat ze alles dreigen te verliezen. Als bestuurder moet je dan toch een besluit nemen en ik ben van mening dat je voor dreigementen niet mag wijken. Wie zich schuldig maakt aan drugscriminaliteit, weet wat daarvan de consequenties kunnen zijn als je betrapt wordt. En het het hebben van een hennepplantage of voorhanden hebben van andere druggerelateerde spullen is nu eenmaal niet toegestaan.
Crimineel geld ontwricht de maatschappij
Het geld wat met drugshandel of –productie wordt verdiend is altijd crimineel geld. Immers, dit kan niet in de boekhouding komen en zal dus op de een of andere manier wit gewassen moeten worden. En hierdoor ontstaat een ketting van illegale activiteiten die de maatschappij ontwrichten. Natuurlijk begrijp ik goed dat wanneer iemand iets doet wat niet mag en daar dan ingegrepen wordt, er een emotie is. Vanuit emotie doen mensen soms uitspraken zonder echt na te denken en gelukkig komen die zelden tot uitvoering . Echter het is niet gepast dat mensen dit doen. Immers niet de handhavers of de burgemeester zijn de boosdoeners maar de plegers zelf. En als je daar aan begint moet je je realiseren dat het mis kan gaan en het snel geld verdienen een kostbare en vervelende zaak kan worden.
Afpakbeleid
Want met het sluiten van een pand is de kous nog niet af. Justitie kijkt vervolgens wat de geschatte waarde van de teelt is geweest en pakt die waarde meteen af door eigendommen van de overtreder in beslag te nemen. Dit is het zogenaamde afpakbeleid. Mocht de overtreding in een woonhuis zijn geweest dan gaat deze voor een aantal maanden dicht. Iedereen die er dan woont zal gedurende die tijd voor eigen kosten een nieuw onderkomen moeten zoeken. En als dit dan in een bedrijfspand plaats gevonden heeft sluiten we dit pand voor minimaal een aantal maanden met als gevolg dat de legale bedrijfsactiviteiten die daar gehuisvest zijn niet verder kunnen, met alle gevolgen van dien. Het zou daarom goed zijn dat iedereen die plannen heeft om snel geld te verdienen in het drugscircuit zich goed bezint voordat men er aan begint. Dit voorkomt veel ellende.
2019-04 Vrijwilligers
Het seizoen van de vele activiteiten in mijn dorp is weer begonnen. En als ik de indrukwekkende lijst van activiteiten zie op gebied van sport, cultuur en ander vermaak, dan kan het niet anders dan dat er heel veel vrijwilligers bij betrokken zijn. Als overheid stellen we steeds hogere veiligheidseisen aan evenementen. Deze eisen zijn veelal opgesteld naar aanleiding van incidenten elders in Nederland. Voorbeelden hiervan zijn het ongeval met de monstertruck in Haaksbergen, de brand in Volendam, het instorten van een Feesttent in Steenwijkerland en zo kan ik er nog wel wat noemen.
Incidenten waarbij gewonden en slachtoffers te betreuren waren. Het is goed dat we daar lering uit trekken en hoe dit voorkomen kan worden. Echter, ik merk wel dat we steeds meer regels krijgen waar ook onze vrijwilligers en organisaties aan moeten gaan voldoen. De vraag kan gesteld, in hoeverre kunnen activiteiten nog wel door vrijwilligers georganiseerd blijven worden. En natuurlijk moeten we zorgen dat alles zo veilig mogelijk verloopt en waar je problemen kan voorkomen moet je dat ook voor zijn. Echter het moet nog wel door vrijwilligers georganiseerd kunnen worden.
Een voorbeeld wat ik wil noemen waarbij wij doorgeschoten zijn in de regelgeving is de training voor verkeersregelaars. In Ermelo konden de verkeersregelaars eens per jaar op een centrale plek samen komen en werden ze geschoold in hun werkzaamheden door een actieve instructeur van de politie die ook inwoner van mijn gemeente is. Hij deed dit ook als vrijwilliger. Naast de theorie werd er door hem, indien gewenst, ook in de praktijk gekeken of het goed ging. Met de vrijwilligers werd er gekeken of deze taak wel geschikt was voor de vrijwilliger. Immers je staat als verkeersregelaar wel op vaak drukke/hectische verkeerspunten. En ook dan moet je wel je mannetje of vrouwtje kunnen staan en correct blijven handelen.
De landelijke overheid heeft nu bepaald dat je via een website een examen moet afleggen en als je geslaagd bent kan je aan de slag. Wel moet je even digitaal aangeven bij welke evenement je ingezet gaat worden. Een werkwijze die dwingend is voorgeschreven en waar je niet onder uit komt als je verkeersregelaars nodig hebt bij een evenement. In het verleden was deze administratie niet nodig. Extra rompslomp waar vrijwilligers niet op zitten te wachten. Daarnaast is het examen voldoende en wordt er geen praktijkondersteuning gegeven of gekeken of deze klus wel een verstandige klus is voor deze vrijwilliger. Persoonlijk denk ik dat de voorgaande werkwijze in mijn gemeente beter was.
Als gemeenten moeten wij kritisch blijven kijken of dat wat we vragen aan voorwaarden voor het verlenen van een evenementen vergunning wel nodig is en bijdraagt aan de veiligheid of dat het is voor het indekken bij eventuele claims. Want natuurlijk is dat een van de grote angsten die organisatoren en wij als gemeenten hebben. Want als er iets gebeurd, is de pers is er altijd direct bij met de vraag: Was de vergunning wel in orde.
Ik zou willen stellen dat mensen altijd hun eigen verantwoordelijkheid hebben. Immers niemand gaat gedwongen naar een evenement toe. Je moet zelf ook blijven opletten. Mocht er dan toch iets gebeuren dan moeten we altijd blijven leren van het gebeuren maar niet doorschieten in regelgedrag.
Gelukkig zijn de vele activiteiten in April in Ermelo weer gezellig en zonder incidenten verlopen. En daar ben ik blij om. Iets wat zonder al die vrijwilligers niet mogelijk zou zijn.
2019-03 SIRE
Stichting Ideële Reclame is een Nederlandse stichting die reclamecampagnes maakt over onderwerpen die door de makers als maatschappelijk probleem worden gezien. En onlangs is de campagne van start gegaan met als titel #doeslief. Mijn eerste reactie die ik daarbij had was, is dit nu nodig. Maar even nadenkend kwam ook ik tot de conclusie dat we in Nederland toch wel wat aan normvervaging gedaan hebben. Immers elkaar aanspreken op gedragingen die als afwijkend ervaren worden is er niet meer bij. Althans voor vele onder ons. Als ik zie hoe vaak de politie gebeld wordt voor geluidsoverlast of andere overlast gevende zaken dan denk ik wel eens, hoe was dat bij ons vroeger? Ik woonde in een klein dorp waar iedereen elkaar kende. Dus als jongere haalde je ook wel eens kattenkwaad uit maar men wist dan precies wie het gedaan had. Je werd dan of rechtstreeks of via je ouders erop aangesproken. Het ergste wat je dan kon overkomen is dat je naar de mensen toe moest om je excuses aan te bieden voor wat je gedaan had. Maar nooit kwam er politie bij. Ons huis stond tegenover een horecagelegenheid waar met enige regelmaat feesten en partijen gehouden werd. Dit gaf dan ook best wel eens wat overlast van de muziek of lallende mensen die naar huis gingen na een gezellige avond. De eigenaar van deze zaak realiseerde zich maar al te goed dat er wel eens overlast voor de buurt ontstond. Hij loste dit op door goodwill te creëren. Wanneer er een diner was geweest en er veel over was werden heerlijke puddingen of salades in de buurt verdeeld. Dit verzacht de overlast dan weer een beetje. In deze tijd mis ik deze creatieve werkwijze wel. Hoewel ik het zo hier en daar nog steeds zie gebeuren. Maar helaas is het nu veel meer van, ik heb rechten en jij mag daar niet intreden. Op zich begrijpelijk maar dit komt de sfeer in de buurt niet ten goede. Kennen we onze straatgenoten nog wel? Maken we nog kennis met elkaar als buren? Mijn ervaring is dat wanneer je elkaar kent en spreekt een probleem of ergernis veel eenvoudiger te bespreken is. Vanuit mijn werk merk ik vaak dat wanneer er een burenruzie is de buren elkaar niet eens kennen of spreken. Als ik dan met beide partijen gesproken heb en ze soms onder leiding van een buurtbemiddelaar met elkaar in gesprek laat gaan het probleem eenvoudig op te lossen is. Helaas komt het ook wel voor dat de standpunten al zo verhard zijn dat bemiddeling bijna niet meer mogelijk is. Tot nu toe heb ik zelf een situatie meegemaakt waarbij een van de buren zijn huis verkocht heeft. Mijn conclusie over de nieuwe SIRE campagne is dat het goed is rekening te houden met elkaar en je niet te snel te ergeren. #doeslief tegen elkaar. Een mooie campagne dus die eigenlijk niet nodig zou moeten zijn.
019-02 Scholing
Elk jaar organiseert het Nederlands Genootschap van Burgemeesters een nascholing voor haar beroepsgroep. Naast een aantal specifieke opleidingen is er de zogenaamde Lochemconferentie. Zes keer per jaar wordt er een tweedaagse georganiseerd waar burgemeesters uit Nederland zich voor kunnen inschrijven. Bijna alle burgemeesters doen dat en zo mocht ik op 5, 6 en 7 februari naar Lochem afreizen. Op dinsdag begonnen we met een avondprogramma waarin een collega iets vertelde over zijn ervaringen in het kader van openbare orde en veiligheid. De woensdag en donderdag werden gevuld door deskundigen. Dit jaar was het thema waardevol digitaliseren, richting geven aan innovatie. Het was een verhelderend programma. Voor dat ik eraan begon was mijn gedachte van wat moeten we nu met een dergelijk thema. Immers waar raakt dit onderwerp mijn dagelijks werk. Echter, gaandeweg de sessies werd mij steeds meer duidelijk dat wij in Nederland zo ver gedigitaliseerd zijn en afhankelijk zijn van digitalisering. Dit kan dan zeker de openbare orde en veiligheid raken.
En als ik er zelf over nadenk, is het mij ook wel eens overkomen. Zo is mijn website een keer gehackt waardoor er een melding opkwam die niet prettig was om te lezen. Gelukkig kon mijn webmaster de site snel herstellen maar het gevolg was wel dat er een nieuw ontwerp gemaakt moest worden. En als je dan kijkt naar wat er zoal kan gebeuren dan denk ik terug aan de oproep voor een onschuldig feestje in Haren wat tot gevolg had dat het helemaal uit de hand liep en de openbare orde in Haren echt verstoord werd. Op kleinere schaal zie je ook wel vervelende voorbeelden waar je als burgemeester mee geconfronteerd kan worden. Bijvoorbeeld dat een meisje haar foto naar haar vriendje had gestuurd en hij deze via social media verspreid had. Waardoor zij zich niet meer veilig voelde. Of dat de verspreider van de foto benaderd wordt door familieleden van dat meisje en zelf als rechter willen optreden. Zo maar twee van de vele voorbeelden die de revue gepasseerd zijn. Door digitalisering en internetgebruik komt dit steeds vaker voor. Het vraagt dus van ons als burgemeesters een andere kijk op zaken en vooral hoe hiermee om te gaan. Het zal de komende jaren nog wel even wennen zijn en vooral veel leren van de ervaringen, voordat we met elkaar de goede aanpak hebben. Voor dit moment wel goed dat ik die informatie gekregen heb, dit zet mij de komende maanden zeker aan het denken.
019-01 Wat was het gezellig.
De decembermaand is een gezellige periode. Huizen zijn op veel plekken verlicht met lampjes, kerstbomen (buiten of binnen in huis) of de daklijsten worden geaccentueerd met uiteenlopende verlichting. Daarnaast wordt het jaar bij veel bedrijven en organisaties afgesloten met een eindejaar bijeenkomst. De kerstdagen zijn momenten waarop je met familie en vrienden bij elkaar komt. Persoonlijk vind ik dat een van de gezelligste periodes van het jaar. In Ermelo wordt er veel aandacht aan geschonken. Op steeds meer plekken worden feestelijke accenten aangebracht die deze periode aanduiden. Misschien is het wel omdat de mensen in deze donkere dagen meer licht en warmte willen ervaren maar het is opvallend hoeveel lichtsnoeren bij verschillende gebouwen aangebracht worden. Op TV zie je soms huizen voorbij komen waarbij je kan spreken over zeer uitbundige versieringen met van alles erop en eraan. Ook het oudjaarsfeest is meer dan uitstekend verlopen. Helaas was er in de vooravond een brandje in een loods op de gemeentewerf en vond het dievengilde het nodig om een aantal adressen in de gemeente een bezoek te brengen. Maar incidenten zoals in sommige gemeentes aan de orde waren met grote vernielingen en geweld tegen hulpverleners hebben zich in Ermelo niet afgespeeld. En daar ben ik dan ook blij om.
Het nieuwe jaar is begonnen met volop werk. Op 3 januari werd de nieuwjaarsreceptie van de gemeente gehouden. Elk jaar worden verenigingen en/of bedrijven uitgenodigd om een stand in te richten die past bij het gekozen thema. Dit jaar was dat Kunst en Cultuur. Meer dan 18 organisaties van Musea tot boekhandel, van kunstenaar tot toneelgroep waren vertegenwoordigd. En voor alle duidelijkheid deze opsomming is niet compleet. De goed bezochte avond was heel geslaagd en vele handen hebben we mogen drukken om elkaar daarmee alles wat goed is voor 2019 toe te wensen. Guido Gezelle een Belgische dichter uit de 19e eeuw schreef over deze wens ooit een gedichtje waarmee ik deze blog afsluit. “ Ik wens U een jaar als een alfabet met alle letters van A tot Z van arbeid, blijheid en creativiteit tot zegen, zon en zaligheid.”
018-11 Sneltreinvaart.
Het jaar 2018 loopt alweer snel ten einde en wat is er veel gebeurd in dit jaar. Mijn voornemen om elke maand een korte bijdrage voor mijn weblog te schrijven heb ik bijna gehaald. 11 van de 12 maanden is dat gelukt en ik hoop dat u het leuk vind deze te lezen. Met deze teksten geef ik een inkijkje in mijn leven. Het doel is vooral om over privé onderwerpen te vertellen, maar je ontkomt er niet aan om ook iets over werk te zeggen. Immers een baan als burgemeester is 7/24 en geen 8 tot 5 baan. Als burgemeester is het niet handig om inhoudelijk op onderwerpen reacties te geven omdat je dan je neutrale positie van onafhankelijk voorzitter verliest. Immers ik sta boven de partijen. Hoewel ook ik soms best wel eens “los” zou willen gaan in het geven van meningen en standpunten. Maar daar zoals gezegd is dat niet verstandig in mijn huidige functie. Maar wat is het jaar 2018 in een sneltreinvaart verlopen. Vroeger als kind kwam in gesprekken tussen volwassenen vaak voorbij wat gaat de tijd toch snel. Toen vond ik dat maar gek en raar, immers de tijd gaat in snelheid niet anders. Maar nu ik zelf de 50 ruim voorbij ben merk ik dat het veel sneller gaat als toen ik jong was. Er zullen ongetwijfeld studies zijn geweest hoe het komt dat wanneer je ouder wordt dit gevoel steeds vaker beleefd. Maar ik denk dat veel mensen dit gevoel herkennen. 2018 heeft ook de nodige veranderingen in het werk gegeven. Een nieuwe gemeenteraad waar van de 21 raadsleden 10 nieuwe raadsleden zijn gekomen en een nieuw college waar van de 4 wethouders er 3 nieuw zijn. Hierdoor zijn bestaande gewoontes niet meer relevant en moet je eerst weer wennen aan elkaar. Hoe reageren mensen, wat is hun inbreng bij de vele thema’s die in een gemeente voorbij komen. Dit maakt het werk natuurlijk ook wel mooi omdat er variatie en dynamiek blijft. Deze week heb ik mijn 7e jaar als burgemeester volgemaakt en het was een intensief jaar. Nu we zo vlak voor de kerstdagen staan en even een kort reces hebben in onze vergadercyclus is er ook een moment van bezinning. Even de rust en de hectiek vergeten en lekker ontspannen. Hier gaan we dan ook tijd aan besteden want voor je het weet racen we in sneltreinvaart weer 2019 door.
Lezers fijne kerstdagen en een voorspoedig 2019 gewenst.
018-10 Eindelijk.
Al een aantal jaren ben ik actief in het bestuur van de Streektaalorganisaties Nedersaksisch Taalgebied (SONT). Dit is een koepel organisatie die door de lokale streektaalorganisaties in dit taalgebied gevraagd is om de lobby te voeren voor erkenning van het Nedersaksisch in Nederland.
Een stukje over het ontstaan:
Vanaf begin jaren zeventig vernieuwden de Nedersaksische taalbewegingen zich. Er ontstonden moderne instellingen en instituten en er ontstond behoefte aan een Nedersaksisch orgaan voor overleg tussen alle regio’s. Dat ontstond in 1984, onder de huidige naam SONT. In 2002 deed zich een gedaantewisseling voor. SONT was niet langer allereerst een trefpunt voor vertegenwoordigers van streektaalorganisaties die bijeen kwamen voor overleg en wederzijdse informatieverstrekking. De koepel werd een vernieuwde stichting, met een nieuw bestuur; dat behartigde voortaan de gemeenschappelijke belangen. De bestuursleden worden steeds zodanig geselecteerd dat niet alleen de nodige bestuurlijke kwaliteiten aanwezig zijn maar dat ook elke regio zich vertegenwoordigd kan voelen. Er bestaan geen formele banden met de streektaalinstellingen en -verenigingen. Wel worden de officiële streektaalinstituten jaarlijks geconsulteerd.
Circa twintig organisaties uit de diverse regio’s ondersteunen SONT met een kleine jaarlijkse donatie. De bestuursleden verrichten hun werkzaamheden pro deo. Daarnaast hebben wij een aantal bekende Nedersaksische persoonlijkheden bereid gevonden om als ambassadeur op te treden.
En waarom dan - Eindelijk - als titel?
Op 10 oktober 2018 is door het Rijk, de provincies Groningen, Drenthe, Overijssel, Gelderland, Friesland en de Friese gemeenten West en Oost Stellingwerf een handtekening gezet waarbij erkend werd dat het Nedersaksisch een taal is. Dit hebben we als bestuur van het SONT voor elkaar gekregen met hulp van met name enkele ambtenaren uit Den Haag. Dat was heel belangrijk in dit traject. Voor mij als bestuurslid is het vooral mooi geweest de contacten die ik heb kunnen leggen tussen het bestuur en het ministerie. Voorheen was dit een moeizame relatie, maar inmiddels heeft de samenwerking zelfs geleid tot een zeer goede relatie. In mijn werk kom ik met regelmaat tegen dat met name de ouderen zich in hun streektaal veel beter kunnen verwoorden. En dat mag nu dus eindelijk, want het is een erkende taal. Meer informatie over het SONT kunt u vinden op de website www.sont.nl
018-09 Vakantie
Wat kun je ernaar uitkijken: vakantie! Dit jaar heb ik weer eens een verre reis gemaakt. Het stond al lang op mijn wensenlijstje om een oude plaatsgenoot te bezoeken die een boerderij is begonnen in de USA. Sinds twee jaar heeft hij samen met zijn echtgenote een ‘farm’ in Californië. En in die streek zijn meerdere mooie dingen te zien dus de combinatie was snel gemaakt. De reis begon met een lange vlucht van Schiphol naar San Francisco. Een stad die veel voorkomt in de muziek en die ook veel voorkwam in de hippietijd. Je kunt daar nog verschillende dingen van ervaren als je door de stad rijdt. Twee dagen heb ik er rond gereden met een Hip on Hip off bus. Een transportsysteem voor toeristen wat langs mooie punten komt en waarbij je kunt uitstappen waar je wilt om later weer op te stappen.
Natuurlijk ben ik ook even in het gemeentehuis geweest. Je weet maar nooit of je een collega tegenkomt. Dat gebeurde niet maar ik stond versteld van het aantal huwelijken dat werd afgesloten. Lopende band werk. Binnen 5 minuten had je het briefje en stond de volgende alweer klaar. Grappig om mee te maken. Wat me de eerste dagen ook opviel was het enorme aantal daklozen en zwervers in de stad. Overal kwam je ze tegen. En na een paar dagen de informatie te hebben verzameld en met verschillende mensen gesproken te hebben, zag ik het enorme verschil tussen rijk en arm. Ben je gezond en heb je een goede opleiding en een baan dan kun je het goed hebben. Maar die baan moet je wel een flink salaris opleveren, anders kom je er nog niet mee rond. Vandaar dat veel mensen twee banen hebben. In San Francisco is een tweekamer appartement met gedeeld sanitair en keuken in het huursegment tussen de 2500 en 3000 dollar per maand. Dit is dus voor velen niet op te brengen.
En alles is groots in de USA. Bestel je een koffie dan krijg je dat niet in een kopje maar in een beker waar dan bijna een ½ liter koffie in zit. Dus bij het bestellen het woord ‘small’ gebruiken en dan is het nog steeds groot.
Na San Francisco ben ik naar Monterey gegaan, een kustplaats waar veel gedaan wordt aan de bescherming van de kuststrook. Iets wat moeilijk te vergelijken is met Nederland maar onze Waddenstrook komt daar denk ik bij in de buurt. Ook hier weer de extremen van de USA gezien. Hier was ook twee weken een autoveiling. Op het moment van mijn verblijf was het bijna ten einde maar ik heb nog nooit zoveel bijzondere auto’s als Ferrari, Porsche, Royal Royce etc. bij elkaar gezien. En bijzondere mensen die er mee pronken. De duurste auto werd voor 3 miljoen dollar geveild. Decadentie ten top!
Hierna ben ik naar het natuurpark Yosemite gereden en genoten van de prachtige natuur. Ook hier gezien wat bosbranden doen in het gebied. Ondanks dat de bosbeheerder gecontroleerd het ‘ondergroen’ soms via branden laat verwijderen om de bomen meer groeikansen te geven. Indrukwekkende foto’s kunnen maken.
Hierna heb ik mijn oud-plaatsgenoot Frank bezocht op zijn boerderij. Bijzonder om te zien hoe hij hier met medewerkers zijn 1000 melkkoeien verzorgt. 24 uur per dag gaat het melken door met behulp van medewerkers. Helaas is de kostprijs op dit moment door het beleid van Trump (handelsoorlog met China en Mexico) hoger dan de opbrengst maar er komen vast weer betere tijden.
Ik kreeg ook een mooie inkijk in het waterprobleem van de USA. Dit probleem wordt denk ik door de rijksoverheid onderschat. De droogte is al jaren enorm en de meren zijn minder dan voor de helft gevuld. Dus dit wordt in de toekomst echt een probleem voor de graanschuur van de USA. Want landbouw en tuinbouw zijn in dit gebied één van de grotere economieën.
Na dit bezoek ben ik naar Las Vegas gegaan. Middenin de woestijn verrijst opeens een grote plaats. Glitter en glamour. En overal gokken in de casino’s. De bekende Strip is een aaneenschakeling van hotels. In elk hotel is er wel een theater waar bekende artiesten hun shows geven. En natuurlijk is er in elk hotel een casino met de centrale rol van het vermaak. Gelukkig ben ik er arm ingegaan en ook weer arm uitgekomen. Maar vooral leuk om een keer gezien te hebben.
Na Las Vegas stond de Grand Canyon op het programma. In één woord geweldig! Wat een indrukwekkend natuurschoon. Dit kun je niet omschrijven maar moet je zien. Daarom heb ik veel foto’s geplaatst van de Grand Canyon in mijn fotoalbum op deze site. De twee dagen die ik hier heb doorgebracht waren eigenlijk iets te kort. Maar mijn reisschema gaf aan dat ik naar Cave Creek moest gaan voor het bezoek aan het gezin van mijn oude plaatsgenoot. Het was bijzonder leuk om met hen een dag door te brengen en te praten over het wel en wee in de USA.
Tot slot heb ik Los Angeles bezocht. De stad van de filmwereld. Ook hier heb ik een tour gedaan om de hoogtepunten van de stad te kunnen zien. Maar om eerlijk te zijn was het wel een beetje een domper op de reis. Naast de filmstudio’s en de walk of fame in Hollywood was er weinig te beleven. Maar ook wel lekker om even een stop op de indrukken te zetten van twee weken USA. Terugkijkend en oordelend: wat ben ik blij dat ik in Nederland mag wonen, werken en leven. Wat hebben wij het hier goed voor elkaar geregeld. Natuurlijk het kan altijd beter, maar de USA is er alleen voor mensen met veel geld die niets mankeren. Heb je een keer pech in je leven dan ben je in de USA afgeschreven.
018-08 Zomer.
Het jaar 2018 lijkt de geschiedenis in te gaan als een van de warmste zomers ooit. Op het moment dat ik dit blog schrijf is het buiten lekker koel, maar nog steeds prima weer. Ermelo staat ook deze zomer weer vol van activiteiten. De bekende braderie op de dinsdagavond trekt zes weken lang duizenden bezoekers. De campings en vakantiehuisjes uit de wijde omgeving stromen leeg zodat de bewoners ervan langs de kraampjes kunnen slenteren en de terrassen bezoeken. Mooi om te zien dat de herinrichting van ons centrum de bezoekers meer ruimte geeft en de lokale ondernemers met hun winkels zich nu ook beter kunnen presenteren. Op de vrijdagavond is er gezelligheid op ons Pauwenplein. Verschillende muziekstijlen worden er ten gehore gebracht en onder het genot van een drankje en hapje is het er goed toeven. Het geeft het centrum tijdens de koopavond een extra dimensie. Op de zaterdagen zijn er in deze zomermaanden verschillende activiteiten. Afgelopen zaterdag werd het centrum volledig in beslag genomen door de kinderen. Op diverse plaatsen waren o.a. springkussens en een draaimolen opgesteld voor de kleintjes en wat grotere kinderen. Van het Weitje tot het Molenaarsplein, van het Pauwenplein tot het Raadhuisplein overal waren kinderen aanwezig die door de vele vrijwilligers vermaakt werden. Het was merkbaar dat ouders en kinderen het zwemwater even zat waren. Ook internationaal is er in deze zomermaanden in Ermelo genoeg te doen. Zo was in het weekend van 4, 5 en 6 augustus het WK voor jonge dressuurpaarden. Paarden van 5, 6 en 7 jaar oud vanuit de hele wereld deden mee. Ze kwamen uit 25 landen waaronder Thailand, Denemarken, Spanje, Duitsland, Brazilië en ga zo maar door. Een prachtig evenement op het terrein van de KNHS en KWPN te Ermelo. En natuurlijk hadden de ondernemers in de wijde omgeving er ook profijt van want de hotels en restaurants mochten veel bezoekers en deelnemers onderbrengen. Zelf ben ik drie dagen aanwezig geweest en heb van de wedstrijden genoten. De hoge temperaturen deze zomer hebben ook effect op de natuur in onze mooie gemeente. De heide zal niet echt uitbundig gaan bloeien dit jaar, omdat grote stukken verdroogd zijn. Ook de bossen staan in de overlevingsstand en je ziet dat de eikels en beukennootjes al vroeg vallen en niet rijp worden. Het blad aan de bomen verkleurd flink en laat al los. De herfst zet dus al vroeg in zou je zeggen. Ik ben benieuwd wat het effect op de langere termijn is. Het gras zie je gelukkig al een beetje bijkleuren na de eerste regenbuien. Hoewel we nog wat meer regen kunnen gebruiken. Het is ook wel wat dubbel omdat je de vele vakantiegangers nog lekker zomerweer gunt maar de natuur schreeuwt om regen. Als burgemeester zou ik wel graag wat nachten regen willen om het risico van natuurbranden in de gemeente flink naar beneden te krijgen. Gelukkig houden de inwoners en gasten zich keurig aan de maatregelen die afgekondigd zijn. Maar een sigarettenpeuk kan al voor een flinke heidebrand zorgen en dat hebben we liever niet. Nu de eerste collega’s terug komen van hun welverdiende vakantie komt mijn vakantie eraan. Altijd leuk om naar toe te leven en dat doe ik dan ook maar wat graag. In mijn volgende weblog zal ik daar aandacht aan gaan geven.
018-07 Van de andere kant
Zoals u heeft kunnen lezen is een van mijn hobby’s wandelen. Na 27 keer de Nijmeegse 4-daagse te hebben gewandeld kwam daar vorig jaar een eind aan door mijn knieblessure. Dit jaar heb ik er ook voor gekozen om niet deel te nemen. Best wel even wennen, het oefenprogramma was niet meer nodig en daardoor had ik meer vrije tijd. Het wandelen is gebleven, maar voelt toch anders als voor de 4-daagse trainen. Maar in de week van de 4-daagse kriebelde het wel. Je mist toch een beetje de spanning van het vroege opstaan, komt de bus wel op tijd, gaat het inchecken dit keer probleemloos etc, etc. Vooral de gezelligheid om samen met wandelvrienden te lopen ontbrak. Vanuit mijn ambt als burgemeester ken ik natuurlijk een aantal Gelderse collega’s en ik heb collega Verheijen van de gemeente Wijchen gevraagd of ik een van zijn gasten mocht zijn. En zo gezegd, zo geschiedde. Eerst met de auto naar de rand van Nijmegen. Daar parkeren bij een treinstation en toen met de trein naar Wijchen. Het was 5 minuten lopen naar het centrum en de wandelaars kwamen al volop voorbij en dat om 08.30 uur in de ochtend! Als wandelaar vond ik de sfeer altijd erg gezellig in Wijchen en ik was benieuwd hoe ik dit nu vanaf de andere kant zou gaan ervaren. Het was best even wennen om op het podium te staan en de vele duizenden wandelaars voorbij te zien trekken. Maar nu ik het ervaren heb kan ik alleen maar zeggen, het was fantastisch. Een geweldige sfeer en vooral enthousiasme van wandelaars en publiek. De 4-daagse op deze manier ervaren vanaf de andere kant is zeker voor herhaling vatbaar. Hoewel ik eerlijk moet zeggen dat het meelopen nog mooier is.
018-06 Voorpret
Dit jaar heb ik me voorgenomen om maar weer eens een wat grotere vakantiereis te maken dan de afgelopen jaren. Sinds 6 jaar is de vakantie of dichtbijt huis geweest of een weekje zon in Spanje. Van langere verre reizen kwam het even niet. Vorig jaar is het helemaal niet gelukt i.v.m. mijn knieblessure. Maar dit jaar staat er wel een op de planning en dat geeft toch altijd wel wat voorpret. De keuze van de reis is de USA. Niet voor het land, want er zijn denk ik mooiere oorden om te gaan kijken, maar omdat ik het kan combineren met een bezoek aan een goede bekende.
Als zevende telg uit een gezin van acht kinderen kreeg ik net als mijn broers en zussen na het verlaten van de lagere school een werkadres aangereikt om mijn zakgeld te verdienen. En omdat ik woonde in een agrarische omgeving werd het een melkveehouderij. Elke zaterdag kon ik mij daar dan melden om mee te helpen. De werkzaamheden waren erg gevarieerd van koeien voeren tot het erf schoonvegen, van tractor en machine schoonmaken tot tractor rijden en de machines leren gebruiken. Van alles kwam er voorbij. Je leerde ook op deze manier zelfstandig werken en keuzes maken en vooral verantwoordelijk zijn. Tot mijn drieëntwintigste heb ik met grote regelmaat gewerkt op deze boerderij. In het begin voor de zakcent, later vooral omdat het gewoon erg leuk en gezellig was.
Naast het werk kreeg je ook veel mee van het boerenleven en de bedrijfsvoering. Zo heb ik het bedrijf zien veranderen van een gemengd bedrijf naar een melkveehouderij. Van een grupstal naar een ligboxenstal en de laatste bouw die ik gezien heb was de realisatie van een serrestal. Inmiddels was ik ook onderdeel van het boerengezin. Het opgroeien van de kinderen van het huisgezin heb ik volop meegemaakt. Ik paste geregeld op de kinderen toen ze klein waren en leerde hen dingen zoals ik dat heb mogen leren. Het zijn goede vrienden geworden waar ik nog geregeld contact mee heb. Inmiddels is de boerderij een woonboerderij geworden van een van de kinderen. De meeste gronden zijn verkocht en het bedrijf huisvest alleen nog wat jongvee en is geen actieve melkveehouderij meer. De oudste zoon heeft dat deel van het bedrijf verplaatst naar de USA waar hij met zijn gezin nu een groot melkveebedrijf heeft en waar ik dus ook een bezoek ga brengen. Een bezoek dat al lang op mijn verlanglijstje stond en wat dit jaar dan ook hopelijk gaat lukken.
Ik combineer dit natuurlijk met het bezoeken van enkele andere plekken in de USA. Zo ga ik naar SanFrancisco, Los Angeles en Las Vegas maar ook enkele natuurparken zoals de Grand Canyon, staan op het verlanglijstje. De reis is inmiddels geboekt, nog een paar maanden wachten voor het zover is. Maar de voorpret en de voorbereiding geven mij al een vakantiegevoel, zeker met het stralende lenteweer dat we tot nu toe gehad hebben. In een van de volgende weblogs ga ik zeker iets vertellen over de reis en ik verwacht ook wat foto’s te plaatsen.
018-05 Goede doelen
Als inwoner van Nederland is vind ik het fijn om mee te doen aan acties die een goed doel voor ogen hebben. En er zijn veel acties in Nederland die een goed doel ondersteunen. In de maand mei heb ik mij voor een aantal acties ingezet. In deze weblog wil ik er iets meer over vertellen.
Zo mag ik als vrijwilliger van Veilig Verkeer Nederland (VVN) voorzitter zijn van het district Gelderland. Een bestuursfunctie die mee helpt Gelderland verkeersveiliger te maken.
Maandelijks bespreken we met het bestuur de acties en plannen om de verkeersveiligheid in de provincie te verbeteren. En soms help je daar in de praktijk actief aan mee. Deze vereniging heeft erg veel vrijwilligers die in gemeenten en wijken acties houden om verkeersdeelnemers te helpen veilig over straat te gaan. Als bestuur zijn we ook actief met de organisatie van de vereniging. Een mooie manier om een goed doel te stimuleren.
De ROPARUN is dit jaar ook weer geweest. De Pauwenrunners uit Ermelo hebben ook met 20 personen meegedaan. Van Hamburg naar Rotterdam rennen in teamverband is een prachtige prestatie waarbij het geld wat ingezameld is wordt gebruikt voor onderzoek naar kanker. Op Tweede Pinksterdag heb ik deze kanjers mogen ontvangen in Ermelo en hen een presentje mogen geven vanuit de gemeente. Weer zo’n goed doel waar je warm van wordt, immers het geld is hard nodig om deze ziekte te bedwingen.
De derde actie waar ik deze maand aan heb deelgenomen is het langste ontbijt van Ermelo. Samen met ruim 300 mensen ontbijten in de winkelstraat. De opbrengst is gebruikt voor tieners en pubers van de Voedselbank Harderwijk/Ermelo/Putten. Naast een mooie opbrengst was het ook mooi om te zien dat het ontbijt zorgt voor sociale binding in de gemeenschap.
Tot slot heb ik ook meegedaan met de inmiddels traditionele Molentoertocht in Ermelo. Samen met collega Van Schaik in een “Eend” met open dak natuurlijk, op een warme dag een route rijden van ruim 180 km. Hier kwam de opbrengst ten goede aan de ermelose molen “De Koe”. De ruim 80 auto’s die meereden brachten ca 6000 euro bij elkaar voor het onderhoudsfonds van de Molen. Naast de gezelligheid dus een mooi bedrag voor de instandhouding van het monument in Ermelo. De route was geweldig. Je denkt dat je Nederland kent maar we hebben toch weer, voor mij nog onbekende, mooie plekjes kunnen zien.. We hebben niet alle opdrachten van de fotopuzzel kunnen maken maar ondanks dat was het wel genieten van een mooie toch op een warme lente dag.
018-04 Kleintjes worden groot
De titel van mijn tekststukje is gebaseerd op het feit dat mijn jongste nichtje in januari jl. alweer 18 jaar geworden is. Van de 20 neven en nichten is er nu geen enkel meer kind, maar voor de wet allemaal volwassen. Omdat ze 18 werd en een van mijn peetkinderen is werd het verjaardagscadeau iets meer dan normaal. Zo zijn we op 28 april samen erop uitgetrokken naar Den Haag en Scheveningen om de musical the lions king te kijken. Een prachtig spektakel die zeker de moeite waard is om te gaan bekijken. Alhoewel de prijs voor de kaartjes wel fors genoemd kan worden. Maar voor deze keer mocht het. Natuurlijk hebben we ook even over het strand gelopen en een strand tent en de pier aangedaan. Het was ondanks dat het niet erg warm was een fijne dag. Vooral heerlijk om de drukke periode van de afgelopen weken even te vergeten. Veel raadsleden hebben afscheid genomen, wethouders zijn vertrokken nieuwe raadsleden, wethouders en fractievertegenwoordigers zijn geïnstalleerd. Allemaal veranderingen die veel energie kosten. Het is voor iedereen wennen. Maar dat is normaal wanneer er zulke grote wijzigingen komen. En eerlijk de titel van mijn stukje past hier ook wel een beetje. De kleine partijen zijn doordat ze de coalitie vormen in eens groot geworden. Immers 2 partijen met 2 zetels en 1 met 3 en 1 met 4 zetels besturen nu de gemeente Ermelo. Natuurlijk doen ze dat samen met de overige twee partijen maar toch samen hebben ze de meerderheid en kunnen het bepalen. Ook dat is voor veel mensen wennen. Als ik de geluiden uit de gemeenschap hoor dan wordt er heel wisselend over gedacht. Ondanks dit moet en mag het een kans krijgen. Immers die partijen die de steun van de meerderheid van de gemeente raad krijgen mogen in deze democratie het dagelijks bestuur vormen. En als ambtelijke organisatie en als burgemeester hebben wij de taak dit zo optimaal mogelijk te begeleiden en faciliteren. En dat geeft ook wel weer een mooie uitdaging waar we de komen maanden en jaren actief mee kunnen zijn.
018-03 Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Eind februari heb ik samen met zo’n 40 collega-burgemeesters de “Lochemconferentie” bijgewoond. Dit congres wordt jaarlijks georganiseerd door het Nederlands Genootschap van Burgemeesters. Een aantal weken achter elkaar komen verschillende groepen burgemeesters uit Nederland bij elkaar om kennis te delen over actuele onderwerpen. Dit jaar was het thema “Nieuwe ronde, nieuwe kansen”, een thema gekozen rondom de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen.
Elke 4 jaar krijgen inwoners de kans om hun volksvertegenwoordigers te kiezen die de gemeente gedurende vier jaar besturen. Voor burgemeesters is het dan van belang het proces van de verkiezingen te volgen zodat alles correct verloopt. Na de verkiezingen is het aan de gekozen raadsleden om tot een coalitie te komen waaruit een college gevormd kan worden. Voor een burgemeester altijd een spannende periode. Immers wat wordt het programma voor de komende vier jaren, wie er worden voorgedragen als wethouder en welke taken, naast de wettelijke, worden aan de burgemeester toebedeeld? Het is bijzonder om van collega’s te horen hoe dit proces in hun gemeente verloopt. Het was voor mij opnieuw leerzaam en goed om ervaringen en mogelijkheden te delen. Voor onze gemeente Ermelo hoop ik natuurlijk dat iedereen in grote getalen gaat stemmen, immers voor het draagvlak van het gemeentebestuur is een hoge opkomst van groot belang.
De winter is bijna voorbij, natuurlijk maart roert zijn staart en april doet wat die wil maar de kans op strenge vorst is toch niet meer zo groot. De kou van februari maand hebben we gelukkig achter ons liggen. Ook dit jaargetijde is er weer een die mooie elementen heeft. De vorst in de nacht geeft overdag vaak heldere frisse zonneschijn. Heerlijk om te wandelen, maar dan wel met muts, handschoenen en dikke jas aan. Onze bossen en uitgestrekte heide lenen zich daar mooi voor. Ik heb hier dan ook volop van genoten. Enige nadeel is dat door dit weer en de droge lucht het gevaar voor natuurbranden groot is. Daarom zijn er ook extra waarschuwingen en controles vanuit de lucht ingezet. Over een weekje begint de lente. Sinds enkele dagen zijn de vogels ’s ochtends vroeg weer duidelijk aanwezig met hun gekwetter en gefluit. De eerste tekenen van de lente. Ik zie er echt naar uit.